Στο πικραμένο δειλινό

Στίχοι: Χαράλαμπος Βασιλειάδης
Μουσική: Σωτήρης Ζωιόπουλος


Στο πικραμένο δειλινό
καθώς ο ήλιος πέφτει
τ’ άσπρα μαλλιά που φτάσανε
κοιτάζω στον καθρέφτη

Κλαίει η καρδιά και δεν μπορώ
το δάκρυ να κρατήσω
Πώς ήμουνα, πώς έγινα
και πώς θα καταντήσω

Εγέρασα πολύ νωρίς
και πριν από την ώρα
χαράζουνε το πρόσωπο
βαθειά ρυτίδες τώρα

Κλαίει η καρδιά και δεν μπορώ
το δάκρυ να κρατήσω
Πώς ήμουνα, πώς έγινα
και πώς θα καταντήσω

Στο πικραμένο δειλινό
ξυπνούν οι αναμνήσεις
είναι καημό να μην μπορείς
το παρελθόν να σβήσεις

Κλαίει η καρδιά και δεν μπορώ
το δάκρυ να κρατήσω
Πώς ήμουνα, πώς έγινα
και πώς θα καταντήσω

Δεν σου έλειπε τίποτα

Στίχοι: Κώστας Βίρβος
Μουσική: Βασίλης Βασιλειάδης
Έτος: 1968


Θα τα σκίσω τα ρούχα μου,
θα λυγίσω τα σίδερα,
γιατί την αγάπη μας
την πρόδωσες σήμερα.

Θα τα σκίσω τα ρούχα μου
για να δεις την πληγή μου
που μου άνοιξες άπονη
βαθιά στην ψυχή μου.

Όσες μέρες ζω στον κόσμο
τόσες πίκρες έχω πιει
μα την πιο μεγάλη πίκρα
μου την έδωσες εσύ.

Εσύ, εσύ, εσύ...

Δεν σου έλειπε τίποτα
και δεν είχες παράπονα,
όμως αγαπούλα μου
μου φέρθηκες άπονα

Θα τα σκίσω τα ρούχα μου
για να δεις την πληγή μου
που μου άνοιξες άπονη
βαθιά στην ψυχή μου.

Όσες μέρες ζω στον κόσμο
τόσες πίκρες έχω πιει
μα την πιο μεγάλη πίκρα
μου την έδωσες εσύ.

Εσύ, εσύ, εσύ...

Και οι άντρες κλαίνε

 

 

Στίχοι: Πυθαγόρας
Μουσική: Βασίλης Βασιλειάδης

Έτος: 1969

Σαν πληγωμένος αετός,
στην κάμαρά μας μπήκα
κι ούτε ανάσα, ούτε φως,
ούτε αγκαλιά δεν βρήκα

Κι όπως σκεφτόμουνα
πως άλλος σ' αγκαλιάζει
το πρώτο δάκρυ μου
κατάλαβα να στάζει

Όσοι δεν πόνεσαν,
ασ' τους να λένε
Κι όμως κυρία μου
κι οι άνδρες κλαίνε.

Με τσακισμένα τα φτερά
έπιασα το ποτήρι
μα του χαμού σου η συμφορά
με είχε παρασύρει.

Κι όσο σκεφτόμουνα
πως είσαι μακρυά μου
ποτάμια τρέχανε
θολά τα δάκρυά μου.

Όσοι δεν πόνεσαν,
ασ' τους να λένε
Κι όμως κυρία μου
κι οι άνδρες κλαίνε.

Κάψε κάψε

Στίχοι: Πυθαγόρας
Μουσική: Βασίλης Βασιλειάδης


Κάψε κάψε, τι θα κάψεις
από μια καρδιά καμένη,
εγώ ξόφλησα για σένα
όλα είναι πια χαμένα,
τώρα τίποτα δε μένει,
κάψε κάψε, τι θα κάψεις
από μια καρδιά καμένη.

Μου `κανες τη νύχτα δάκρυ
και τη μέρα συμφορά,
ακατάλληλη αγάπη,
ακατάλληλη καρδιά.

Κάψε κάψε, τι θα κάψεις
από μια καρδιά καμένη.

Κάψε κάψε τ’ όνειρό μου
και τις μαύρες μου αναμνήσεις,
κι όταν θα χαθεί η σκιά μου
ξέχνα και το όνομά μου,
και μη με ξαναζητήσεις,
κάψε κάψε τ’ όνειρό μου
και τις μαύρες μου αναμνήσεις.

Μου `κανες τη νύχτα δάκρυ
και τη μέρα συμφορά,
ακατάλληλη αγάπη,
ακατάλληλη καρδιά.

Κάψε κάψε, τι θα κάψεις
από μια καρδιά καμένη.

Δεν σε πιστεύω

Στίχοι: Πυθαγόρας
Μουσική: Βασίλης Βασιλειάδης
Έτος: 1968


Δεν σε πιστεύω όσο και να κλαις
κι αύριο θα `σαι όπως ήσουν χτες
αν όπως σ’ αγαπούσα μ’ αγαπούσες
δεν θ’ άνοιγες στα στήθια μου πληγές

Θα κλάψω πικρά μα θα ξεχάσω
μα θα ξεχάσω με τον καιρό
καινούρια ζωή θα χαράξω
να μην πονάω που σ’ αγαπώ

Δεν σε πιστεύω σ’ έχω μάθει πια
δεν έχεις λόγο ούτε και καρδιά
αν ήθελες εσύ θα με κρατούσες
μα τώρα και να θέλεις είναι αργά

Θα κλάψω πικρά μα θα ξεχάσω
μα θα ξεχάσω με τον καιρό
καινούρια ζωή θα χαράξω
να μην πονάω που σ’ αγαπώ

Βαθιά στη θάλασσα θα πέσω

Στίχοι: Χαράλαμπος Βασιλειάδης
Μουσική: Γιώργος Ζαμπέτας

Έτος: 1956

Βαθιά στη θάλασσα θα πέσω
να με σκεπάσει το νερό
τη δύστυχη ζωή που κάνω
να την αντέξω δεν μπορώ

Θα ξεχαστώ από τους φίλους
θα με ξεχάσουν συγγενείς
και θα χαθώ σ’ αυτά τα βάθη
που δε θα τα πάτησε κανείς

Βαθιά στη θάλασσα θα πέσω
να με σκεπάσει το νερό
τα κύματα να μ’ αγκαλιάσουν
το φως να μην το ξαναδώ.

Δεν σε ρωτώ ποια ήσουνα

Στίχοι: Χαράλαμπος Βασιλειάδης
Μουσική: Γιάννης Παπαϊωάννου

Δε σε ρωτώ ποια ήσουνα,
μα σε ρωτώ ποια θα ‘σαι,
το παρελθόν επέρασε

και δεν το λογαριάζω,
το μέλλον μας κοιτάζω.

Κράτα τιμόνι στα μυαλά
και θα περάσουμε καλά.

Μπορεί να παραπάτησες
και τώρα να φοβάσαι,
μα ήσουν νέα κι άβγαλτη 

κι είχες παλέψει μόνη,
αυτό σε δικαιώνει.

Κράτα τιμόνι στα μυαλά
και θα περάσουμε καλά.

Δε σε ρωτώ ποια ήσουνα,
μα σε ρωτώ ποια θα ‘σαι,
δείξε λοιπόν διαγωγή 

και αν σωστά βαδίζεις,
μαζί μου πια θα ζήσεις.

Κράτα τιμόνι στα μυαλά
και θα περάσουμε καλά.