Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Μπακάλης. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Μακάρι να πεθάνω

Στίχοι: Κώστας Βίρβος
Μουσική: Μπάμπης Μπακάλης

Αυτοί που λεν’ πως είν’ ωραία η ζωή
δεν έχουν κάνει με τα βάσανα παρέα,
δεν έχουν νιώσει αδικία τι θα πει
κι έχουνε δίκιο για να λεν’ πως είν’ ωραία.

Μα εγώ που καταστράφηκα με τη ζωή που κάνω,
μακάρι να πεθάνω, μακάρι να πεθάνω.

Εγώ που ένιωσα στον κόσμο απονιά
και με τσακίσανε της φτώχειας τα φαρμάκια,
τον εβαρέθηκα τον άδικο ντουνιά
και το κορμί μου θα το βρουν μες στα σοκάκια.

Μα εγώ που καταστράφηκα με τη ζωή που κάνω,
μακάρι να πεθάνω, μακάρι να πεθάνω.

Και μια γυναίκα που αγάπησα βαθειά
μου `στηνε ύπουλα θηλιά σαν τον Ιούδα,
γιατί με άφησε μονάχο μια βραδιά
και την καρδιά μου την κομμάτιασε η κακούργα.

Μα εγώ που καταστράφηκα με τη ζωή που κάνω,
μακάρι να πεθάνω, μακάρι να πεθάνω.

Τα χείλη σου όσα κι αν πουν

Στίχοι: Σταύρος Κάξος
Μουσική: Μπάμπης Μπακάλης
Έτος: 1963

Τα χείλη σου όσα κι αν πουν
κι αν με κακολογούν,
όμορφα λόγια, για μένα, το ξέρω,
πάλι θα ξαναπούν,
όμορφα λόγια, για μένα, το ξέρω,
πάλι θα ξαναπούν.

Είπες κουβέντες βαριές
κι όμως εγώ δεν κρατάω κακία,
και σε συγχωρώ,
άλλοι σου ψήνουν το ψάρι στα χείλη
και την πληρώνω εγώ.

Τα χείλη σου όσα κι αν πουν
κι αν με κακολογούν,
όμορφα λόγια, για μένα, το ξέρω,
πάλι θα ξαναπούν,
όμορφα λόγια, για μένα, το ξέρω,
πάλι θα ξαναπούν.

Ξέρω, δε θες να με δεις
κι όμως. εγώ σ’ αγαπώ κι υποφέρω
όταν δε σε δω,
άλλοι σου ψήνουν το ψάρι στα χείλη
και την πληρώνω εγώ.

Τα χείλη σου όσα κι αν πουν
κι αν με κακολογούν,
όμορφα λόγια, για μένα, το ξέρω,
πάλι θα ξαναπούν,
όμορφα λόγια, για μένα, το ξέρω,
πάλι θα ξαναπούν.

Όμορφα λόγια, για μένα, το ξέρω,
πάλι θα ξαναπούν.

Ξέχασέ με, ξέχασέ με

Στίχοι: Κώστας Βίρβος
Μουσική: Μπάμπης Μπακάλης

Κατέστρεψα το σπίτι μου μια μέρα
και πλήγωσα τη μάνα μου και το γέρο μου πατέρα

Εγώ γεννήθηκα για την καταστροφή,
γι’ αυτό να φύγεις πριν σε πάρω στο λαιμό μου.
Εγώ αγάπη δε γνωρίζω τι θα πει,
αφού μισώ κι αυτόν τον ίδιο εαυτό μου.

Ξέχασέ με, ξέχασέ με
πριν μετανοήσεις.
Ξέχασέ με, ξέχασέ με
κι άλλον ν’ αγαπήσεις.

Κοντά σε μένα άσπρη μέρα δε θα δεις,
εγώ κατέστρεψα το ίδιο μου το σπίτι
κι άφησα έρημους τους γέρους μου γονείς
ν’ αργοπεθαίνουν για το γιο τους τον αλήτη.

Ξέχασέ με, ξέχασέ με
πριν μετανοήσεις.
Ξέχασέ με, ξέχασέ με
κι άλλον ν’ αγαπήσεις.

Σαν την καλαμιά στον κάμπο

Στίχοι: Κώστας Βίρβος
Μουσική: Μπάμπης Μπακάλης

Σαν την καλαμιά στον κάμπο
έχω μείνει ορφανός
κι `μαι πάντοτε θλιμμένος
όπως ο μαύρος ουρανός

Μαύρε θλιμμένε ουρανέ
που κλαις σαν την καρδιά μου
κλάψε μαζί μου σήμερα
τα μαύρα βάσανα μου

Όλα τα ‘χασα στον κόσμο
έχω πια καταστραφεί
και το πιο πικρό ποτήρι
για μια γυναίκα το `χω πιει

Μαύρε θλιμμένε ουρανέ
που κλαις σαν την καρδιά μου
κλάψε μαζί μου σήμερα
τα μαύρα βάσανα μου

Σαν το γέρικο πλατάνι
με χτυπούν οι κεραυνοί
που να μπω να ξαποστάσω
το κουρασμένο μου κορμί

Για μένα αστράφτει και βροντά

Στίχοι: Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου
Μουσική: Μπάμπης Μπακάλης

Για μένα αστράφτει και βροντά
κι ο ήλιος σκοτεινιάζει,
σήμερα μάνα μου γλυκιά,
απ’ τη δική σου αγκαλιά,
ο χάρος με αρπάζει.

Χάνομαι, χάνομαι, κανένας δε με σώνει,
η κουρασμένη μου ζωή, απόψε τελειώνει.

Για μένα κλαίνε τα βουνά
και οι κάμποι δεν ανθούνε,
σήμερα σαν με χάσουνε,
οι φίλοι μου θα κλάψουνε
κι οι εχθροί μου θα χαρούνε.

Χάνομαι, χάνομαι, κανένας δε με σώνει,
η κουρασμένη μου ζωή, απόψε τελειώνει.

Κι εσύ αγάπη μου πιστή
κοίτα να με ξεχάσεις,
ήτανε μαύρο τυχερό,
προτού χαρείς, προτού χαρώ,
για πάντα να με χάσεις.

Για δυο μάτια απόψε πίνω

Μουσική: Μπάμπης Μπακάλης
Στίχοι: Μπάμπης Μπακάλης

Απόψε βράζει ο πόνος μου
και ήρθα να ξεσπάσω
ρίξε λοιπόν πενιά τρελή
παίξε λεβέντη μπουζουκλή
δυο μάτια να ξεχάσω.

Για δυο μάτια απόψε πίνω
τα 'χασα, τα 'χασα
αχ και τι θα γίνω

Η άτυχη αγάπη μας
στη σκέψη μου ΄ρθε πάλι
ήρθα στο ίδιο μαγαζί
που ξημερώναμε μαζί
και κάναμε κεφάλι

Για δυο μάτια απόψε πίνω
τα 'χασα, τα 'χασα
αχ και τι θα γίνω

Παίξε Τρικαλινέ πενιά
και βαθυχτυποκάρδια
θέλω ζεϊμπέκικο βαρύ
όπως χορεύαμε μαζί
και τα 'σπαζα τα βράδια

Για δυο μάτια απόψε πίνω
τα 'χασα, τα 'χασα
αχ και τι θα γίνω

Αλίμονο σ' εμένα

Στίχοι: Κώστας Βίρβος
Μουσική: Μπάμπης Μπακάλης

Μες στους δρόμους θα πεθάνω,
δεν αντέχω παραπάνω.

Απ’ τις πολλές καταστροφές τα έχω πια χαμένα
και μοναχά ο θάνατος απόμεινε για μένα
κι αλίμονο σ’ εμένα, αλίμονο σ’ εμένα.

Μ’ έχει φάει η αδικία
και του κόσμου η κακία.

Δε φτάναν τόσα βάσανα που μου `ρθαν μαζεμένα
μα και για σένα, άπονη, πληρώνω τα σπασμένα
κι αλίμονο σ’ εμένα, αλίμονο σ’ εμένα.

Ορφανός, δυστυχισμένος
κι απ’ τους φίλους μου καμένος.

Κουράστηκαν τα μάτια μου να είναι δακρυσμένα
και μοναχά ο θάνατος απόμεινε για μένα,
κι αλίμονο σ’ εμένα, αλίμονο σ’ εμένα.

Αγάπησα και πόνεσα	Έι καπετάνιε	Κόκκινο - Μαύρο	Πικρός καφές
Αγκινάρα με τα αγκάθια	Είν' όλα μαύρα	Κράτα καρδιά	Πλήγωσε με όσο θέλεις
Αγριολούλουδο	Είσαι η ζωή μου	Λασπωμένα Όνειρα	Ποια είσαι εσύ
Άδειες φεύγουνε οι νύχτες	Έκανα το δάκρυ μου μελάνι	Μάγκα μου περαστικά σου	Ποιος δρόμος είναι ανοιχτός
Αθήνα	Ένα πιάτο άδειο στο τραπέζι	Μαζί σου πως να ζήσω	Ποιος είδε γλάρο στα βουνά
Αθήνα-Πειραιάς-Θεσσαλονίκη	Ένα τραγούδι θλιβερό	Μάνα μου	Ποιος θα με πληροφορήσει
Ακόμα και στην κόλαση	Ένας μάγκας στο Βοτανικό	Μαντουμπάλα	Που είσαι μάνα να με δεις
Αλίμονο σ' εμένα	Ένας σκύλος και μια γυναίκα	Μάτωσε-Μάτωσε	Πριν το χάραμα
Αλλοτινές μου εποχές	Έξω απ' άδικο	Μαυρομάνικο μαχαίρι	Προσευχή
Αμάν	Έξω ντέρτια και καημοί	Με γέρασε η ξενιτιά	Πυρετός
Αν είναι η Αγάπη Έγκλημα	Έπεσα έξω	Με έκαψες με κατάστρεψες	Σαββατόβραδο
Αν ήξερες ποιός είμαι εγώ	Έρχονται χρόνια δύσκολα	Μεσάνυχτα που να σε βρω	Σαν απόκληρος γυρίζω
Αν ρωτάς να σου πω	Έφυγες και πού μ΄ αφήνεις	Μετάνιωσες	Σαν την καλαμιά στον κάμπο
Ανάθεμα την τύχη μου	Έφυγες μ΄ έναν άλλονε	Μην Κλαις	Σαν τον πουλημένο σκλάβο
Αναστενάζω βγαίνει φωτιά	Έχεις άντρα χρυσοχέρη	Μια γυναίκα έφυγε	Σε διώξαν απ΄ την Κοκκινιά
Ανεμώνα	Έχω μια αγάπη	Μια γυναίκα πέρασε	Σε τούτο το παλιόσπιτο
Ανήμπορος	'Εψαξα άδικα να βρω	Μια Καινούργια Κοινωνία	Σήκω χόρεψε κουκλί μου
Άνθρωπε άδικε γιατί	Ζηλεύω τα πουλιά	Μια Κυριακή στη Φυλακή	Στα βράχια της Πειραϊκής
Αντιλαλούνε τα βουνά	Ζιγκουάλα	Μια μέρα πριν πεθάνω	Στα χέρια σου μεγάλωσαν
Απ' τα ψηλά πατώματα	Η αγάπη κι ο παράς	Μια παλιά ιστορία	Σταλαματιά, σταλαματιά
Απ' τα ψηλά στα χαμηλά	Η ζωή μου όλη	Μοίρα μου μ΄ έχεις μισήσει	Στην Ελλάς του 2000
Απ' τις παρανομίες μου	Η Θεατρίνα	Μονάχος Παραστράτησα	Στην οδό της τρέλας
Από τα πολλά Φαρμάκια	Η καμπάνα σημαίνει	Μόνος	Στην ψάθα θα πεθάνω
Απόκληρος της κοινωνίας	Η καρδιά μου ας όψεται	Μπρος στο ρημαγμένο σπίτι	Στις φάμπρικες της Γερμανίας
Άπονες εξουσίες	Η Καρδιά Της Μάνας	Να περπατήσουμε μαζί	Στο άδειο Προσκεφάλι
Άπονη Ζωή	Η Κοινωνία	Νέοι και γέροι ναυτικοί	Στο πικραμένο δειλινό
Άπονη καρδιά	Η νοσταλγία	Νόμιζα πως ήταν φίλοι	Στο σταυροδρόμι του χωρισμού
Απόψε σ΄ έχω στην αγκαλιά μου	Η πιο μεγάλη αμαρτία	Νυχτερίδες κι αράχνες	Στο τραπέζι που τα πίνω
Απόψε φίλα με	Η πληγωμένη μου καρδιά	Ξεκινήσαμε με όνειρα χρυσά	Συγχώρεσε με
Αραπίνες	Η πρώτη αγάπη σου είμαι εγώ	Ξέρω Νεκρούς	Συννεφιασμένη Κυριακή
Άργησα να σε γνωρίσω	Η Στεναχώρια μου	Ξεσπά η μπόρα	Σχίζονται κάμποι και βουνά
Ας ήτανε ο πόνος ένα τσιγάρο δρόμος	Η χήρα	Ξέχασέ με, ξέχασέ με	Τα καλά παιδιά
Άσε με να ζήσω μοναχός	Ήθελα να 'μουνα Πασάς	Ο Αντώνης Ο Βαρκάρης	Τα μαλλιά τα γκρίζα
Άσπρο πουκάμισο φορώ	Ηλιοβασίλεμα σωστό	Ο Γυάλινος Κόσμος	Τα ξενύχτια κι οι όμορφες γυναίκες
Αυτή η νύχτα μένει	Θα βρω μουρμούρη μπαγλαμά	Ο ζωντανός ο χωρισμός	Τα παλάτια της αγάπης
Αφήστε με να κλάψω	Θα ξανατραγουδήσω	Ο Καλός καλό δεν έχει	Τα πονεμένα δειλινά
Αχάριστε Κόσμε	Θα Φύγω Μακρυά Σου	Ο καψούρης	Τα ροζιασμένα χέρια μου
Βαθιά στη θάλασσα θα πέσω	Θέλω να πεθάνω	Ο μπάρμπα-Γιάννης	Τα χείλη σου όσα κι αν πουν
Βαριά χτυπούν τα σήμαντρα	Θέλω να πω τον πόνο μου	Ο Τραγουδιστής	Τέτοια κούκλα και τσαχπίνα
Βραδιάζει	Θεσσαλονίκη μου	Ο Χάρος	Την έδιωξα κι όμως την αγαπώ
Βράχο βράχο	Θλιμμένο δειλινό	Ο Ψαράς	Την Παρασκευή το βράδυ
Βρε άνθρωπε κατήγορε	Ίσως αύριο	Οι αισθηματίες	Την πόρτα μη μου κλείνεις
Βύθισε μου το μαχαίρι	Καθένας με τον πόνο του	Οι μισοί καλοί	Τι θέλεις από μένανε
Γεια σου Περαία αθάνατε	Και οι άντρες κλαίνε	Όλα εδώ πληρώνονται	Το άδικο δεν ευλογείται
Γέρασα πριν την ώρα μου	Και πού Θεός	Όλα μάταια, όλα ψεύτικα	Το ανήλικο
Για δυο μάτια απόψε πίνω	Καινούργιες Συμφορές	Όποια και να `σαι	Το δικό σου αμάρτημα
Για μας ποτέ μην ξημερώσει	Καλύτερα μια μαχαιριά	Όπου άνθρωπος κακία	Το δρομολόι της ζωής
Για μένα αστράφτει και βροντά	Κανείς δεν ήρθε να με δει	Όση γλύκα έχουνε τα χείλη σου	Το θολωμένο μου μυαλό
Για μπάνιο πάω	Κάποια μάνα αναστενάζει	Όταν βλέπετε να κλαίω	Το κλάμα της πενιάς
Γιατί Με Ξύπνησες Πρωί	Καρδιά Παραπονιάρα	Ουίσκι τζιν και φρούμελ	Το μεγάλο ψάρι
Γυρίζω απ’ τη νύχτα	Καρδιά πληγωμένη	Πάει κι αυτός	Το πέλαγο είναι βαθύ
Δέκα παλικάρια	Κατάδικος για πάντα	Παίξε Χρήστο το Μπουζούκι	Το τελευταίο ραντεβού
Δεν θα ξαν' αγαπήσω	Καταραμένη να 'σαι	Πάνω στου τοίχου το κάρφι	Το τρένο Γερμανίας Αθηνών
Δεν θέλω το κακό σου	Καταραμένο Σάββατο	Παράπονο	Το ψωμί τη ξενιτιάς
Δεν σε πιστεύω	Κατάστρεψες τα νιάτα μου	Παραστράτησα για σένα	Τραγουδώ
Δεν σε ρωτώ ποια ήσουνα	Καταστροφές και Συμφορές	Πάρε τα χνάρια μου	Υπάρχουν και καλά παιδιά
Δεν σου έλειπε τίποτα	Κάτω απ’ το πουκάμισό μου	Πάρε φωτιά και κάψε με	Υπάρχω
Δρόμος δίχως σύνορα	Κάψε κάψε	Πάψε να ρωτάς	Φαράχ
Δυο πόρτες έχει η ζωή	Κάψτε, Κάψτε την καρδιά μου	Πέθανε το πιο καλό παιδί	Φεύγω μανούλα μου γλυκειά
Δυστυχώς	Κελί μου κατασκότεινο	Πέντε πάνω πέντε κάτω	Φεύγω με πίκρα στα ξένα
Εγώ είμαι αϊτός	Κι αν γελάω είναι ψέμα	Πέτρα θα ρίξω πίσω	Φεύγω να ξενιτευτώ
Εγώ θα σε γλιτώσω	Κλάψε σήμερα καρδιά μου	Πέτρινα χρόνια	Φίλε μου καλέ
Εγώ καλός γεννήθηκα	Κλείστε την Πόρτα της Ζωής	Πέφτουν της βροχής οι στάλες	Φύγε κι άσε με
Εγώ με την αξία μου	Κοινωνία Ένοχη		Ψιλοβρέχει

Σελίδες