Έρχονται χρόνια δύσκολα

 

Στίχοι: Μάκης Ερημίτης
Μουσική: Μάκης Ερημίτης

Έρχονται χρόνια δύσκολα
γεμάτα καταιγίδες
κι εμείς του κόσμου θύματα
μ’ ατέλειωτα προβλήματα
και λιγοστές ελπίδες.

Έρχονται χρόνια δύσκολα
τα πάντα άνω κάτω,
ο κόσμος είναι ανάστατος
κι εμείς πληγές γεμάτο.

Φονιάδες μονοπώλια
παντού φωτιές ανάβουν,
μας καίνε, μας δικάζουνε
και την ψυχή μας βγάζουνε
και ζωντανούς μας θάβουν.

Ποδοπατούν αλύπητα
τ’ ανθρώπινο το σώμα,
στο άγνωστο βαδίζουμε
κι όνειρα πια δε χτίζουμε,
μας κλείνουνε το στόμα.

Ξεκινήσαμε με όνειρα χρυσά

 

 

Στίχοι: Πυθαγόρας
Μουσική: Χρήστος Νικολόπουλος

Έτος: 1975


Ξεκινήσαμε με όνειρα χρυσά
μα χωρίσαμε στου δρόμου τα μισά
και τραβάμε την υπόλοιπη ζωή
δίχως θάρρος δίχως γέλιο και πνοή

Βάλαμε και οι δυο
μεταξύ μας τον εγωισμό
Είπα εγώ είπες εσύ
το κακό δυστυχώς δεν αργεί

Ούτε η μοίρα μας τα φταίει
ούτε ο κόσμος μας μισεί
φταίμε μόνο τελικά εγώ κι εσύ
Τώρα η ζωή μας λέει
πως την κούπα την πικρή
θα την πιούμε και οι δυο μισή μισή

Κάναμε τι τα θες;
στην αγάπη μας τόσες ζημιές
κλάματα και θυμοί
ώσπου που ήρθε η μαύρη στιγμή

Από το δίσκο "Υπάρχω"

Έφυγες μ΄ έναν άλλονε

Στίχοι: Νίκος Ρούτσος
Μουσική: Γιάννης Τατασόπουλος


Έφυγες μ’έναν άλλονε
μαύρη ζωή για μένα
Κλαίνε στο σπίτι τα παιδιά
που τα `χεις αφημένα

Δε σου ζητώ να ξαναμπώ στην αγκαλιά σου
μα γύρνα σπίτι σε ζητάνε τα παιδιά σου

Έφυγες και δε σκέφτηκες
έρωτα και στεφάνια
κι έχεις τα σπλάχνα σου να ζουν
στον πόνο στην ορφάνια

Δε σου ζητώ να ξαναμπώ στην αγκαλιά σου
μα γύρνα σπίτι θέλουν μάνα τα παιδιά σου

Έφυγες κι όλα γίνανε
στάχτη στο σπιτικό σου
Κλαίω κι εγώ με τα παιδιά
τον άδικο χαμό σου

Από το δίσκο "Υπάρχω"

Τι θέλεις από μένανε

Στίχοι: Πυθαγόρας
Μουσική: Χρήστος Νικολόπουλος


Τι θέλεις από μένανε
και μου χτυπάς τα μεσάνυχτα;
Για μας τους δυο είναι αργά,
για σένα δεν υπάρχω πια.

Πες πως μ’ είδες εχθές
στ’ όνειρό σου
όνειρο μέσα στα πολλά.
Πες πως ήμουνα ένας γνωστός σου
μέσ’ στο πλήθος που κυλά.

Ο παλιός, ο καλός άνθρωπός σου
τώρα δεν υπάρχει πια.

Τι θέλεις από μένανε
και μου ξυπνάς πάλι τα παλιά;
Δεν έχω χείλια για φιλιά
και δάκρυα για να κλάψω πια.

Από το δίσκο "Υπάρχω"

Κάψτε, κάψτε την καρδιά μου

Στίχοι: Πυθαγόρας
Μουσική: Χρήστος Νικολόπουλος


Φίλοι μου καλοί αν είστε
για παρέα μου καθίστε
και φωτιά μεγάλη ανάψτε
κι όλα τα παλιά μου κάψτε

Κάψτε κάψτε την καρδιά μου
για να βρω την γιατρειά μου
κάψτε και την κάμαρά μου
που κοιμότανε κοντά μου
κι αγαπούσε άλλον κρυφά μου

Ντρέπομαι μα και λυπάμαι
έστω και που την θυμάμαι
θέλω φίλοι μου από εκείνη
ούτε ίχνος να μη μείνει

Από το δίσκο "Υπάρχω"

Κράτα καρδιά

Στίχοι: Πυθαγόρας
Μουσική: Χρήστος Νικολόπουλος


Είμαι ένας άνθρωπος που `χω στην πλάτη μου
πίκρες και βάσανα ενα φορτίο
κι ούτε ξαπόστασα ούτε ανάσανα
θα ησυχάσω όταν πω στον κόσμο αυτόν αντίο

Κράτα καρδιά κι οι μάνες άλλο πια
να μην γεννούν φιλότιμα παιδιά
Με αγκαλιάζουνε και με φιλούν μ’ υποκρισία
κι όταν πονάω εγώ κανείς δε δίνει σημασία

Είμαι ένας άνθρωπος που δεν εχάρηκα
και που δε γέλασα σ’ αυτήν την πλάση
όλοι με βλέπουνε για το συμφέρον τους
κι έφτασα να παρακαλώ το τέλος μου να φτάσει

 

Από το δίσκο "Υπάρχω"

Και οι άντρες κλαίνε

 

 

Στίχοι: Πυθαγόρας
Μουσική: Βασίλης Βασιλειάδης

Έτος: 1969

Σαν πληγωμένος αετός,
στην κάμαρά μας μπήκα
κι ούτε ανάσα, ούτε φως,
ούτε αγκαλιά δεν βρήκα

Κι όπως σκεφτόμουνα
πως άλλος σ' αγκαλιάζει
το πρώτο δάκρυ μου
κατάλαβα να στάζει

Όσοι δεν πόνεσαν,
ασ' τους να λένε
Κι όμως κυρία μου
κι οι άνδρες κλαίνε.

Με τσακισμένα τα φτερά
έπιασα το ποτήρι
μα του χαμού σου η συμφορά
με είχε παρασύρει.

Κι όσο σκεφτόμουνα
πως είσαι μακρυά μου
ποτάμια τρέχανε
θολά τα δάκρυά μου.

Όσοι δεν πόνεσαν,
ασ' τους να λένε
Κι όμως κυρία μου
κι οι άνδρες κλαίνε.

Να περπατήσουμε μαζί

Στίχοι: Τάκης Παναγόπουλος
Μουσική: Τάκης Παναγόπουλος


Χρόνια και χρόνια μοναχός
Στην ερημιά του δρόμου
Σέρνω τα βήματα βαριά
Σέρνω τα βήματα βαριά.

Χρόνια και χρόνια πλάι μου
Σε βλέπω στ’ όνειρό μου
Ελπίδα και παρηγοριά
Ελπίδα και παρηγοριά.

Στον δρόμο τον μεγάλο
Ο ένας πλάι στον άλλο
Ο ένας πλάι στον άλλο
Στον δρόμο τον μεγάλο
Μονάχοι μας οι δυο
Μονάχοι μας οι δυο.

Σε τούτη την παλιοζωή
Σε τούτη την παλιοζωή
Σε τούτη την παλιοζωή
Να περπατήσουμε μαζί
Να περπατήσουμε μαζί
Να περπατήσουμε μαζί.

Πόσες φορές ξενύχτησα
Στον δρόμο, στα σκαλιά σου
Κι ήταν το σπίτι σου κλειστό
Κι ήταν το σπίτι σου κλειστό.

Πόσες φορές σου ζήτησα
Μέσα στην αγκαλιά σου
Λιγάκι να ξεκουραστώ
Λιγάκι να ξεκουραστώ.

Στον δρόμο τον μεγάλο
Ο ένας πλάι στον άλλο
Ο ένας πλάι στον άλλο
Στον δρόμο τον μεγάλο
Μονάχοι μας οι δυο
Μονάχοι μας οι δυο.

Σε τούτη την παλιοζωή
Σε τούτη την παλιοζωή
Σε τούτη την παλιοζωή
Να περπατήσουμε μαζί
Να περπατήσουμε μαζί
Να περπατήσουμε μαζί.

Από το δίσκο "Η στεναχώρια μου"

Η νοσταλγία

Στίχοι: Κώστας Βίρβος
Μουσική: Θόδωρος Δερβενιώτης


Σαν ηφαίστειο που βγάζει
Λάβα και φωτιά
Η καρδιά μου αναστενάζει
Μες στην ξενιτειά.

Όταν σκέπτομαι με πόνο
Τους καλούς γονείς
Την αγάπη μου, τους φίλους
Και τους συγγενείς.

Σαν ηφαίστειο που βγάζει
Λάβα και φωτιά
Η καρδιά μου αναστενάζει
Από σας μακριά.

Στείλτε όλοι την ευχή σας
Γρήγορα να `ρθώ
Πριν με λιώσει η νοσταλγία
Πριν να μαραθώ.

Κάθε μέρα, κάθε ώρα
Κάθε μου στιγμή
Είναι πόνος, είναι δάκρυ
Μες στην ξένη γη.

Σαν ηφαίστειο που βγάζει
Λάβα και φωτιά
Η καρδιά μου αναστενάζει
Από σας μακριά.

Από το δίσκο "Η στεναχώρια μου"

Έκανα το δάκρυ μου μελάνι

 

Στίχοι: Κώστας Βίρβος
Μουσική: Θόδωρος Δερβενιώτης

Έτος: 1970


Έκανα το δάκρυ μου μελάνι
Και χαρτί τη δόλια μου καρδιά
Να σου γράψω αγάπη μου πως φτάνει
Φτάνει πια να ζούμε μακριά.

Κι αν είχες κάνει κάποιο σφάλμα
Σε συγχωρώ μ’ αυτό το γράμμα.

Σε συγχώρεσα, γύρισε
Την καρδιά μου τη λύγισε
Κάποιος φίλος που σε είδε να κλαις
Σε συγχώρεσα, γύρισε
Πέτρα ήταν και κύλησε
Ένα λάθος που έκανες χθες.

Κι αν πονώ αγάπη μου ακόμη
Να σε τιμωρήσω δεν μπορώ
Τώρα που σου δίνω όμως συγγνώμη
Με τον τρόπο μου σε τιμωρώ.

Πόνους και τύψεις όταν νιώσεις
Θα κλάψεις και θα μετανιώσεις.

Σε συγχώρεσα, γύρισε
Την καρδιά μου τη λύγισε
Κάποιος φίλος που σε είδε να κλαις
Σε συγχώρεσα, γύρισε
Πέτρα ήταν και κύλησε
Ένα λάθος που έκανες χθες.

Από το δίσκο "Η στεναχώρια μου"