Μπρος στο ρημαγμένο σπίτι

Στίχοι: Βασίλης Τσιτσάνης
Μουσική: Βασίλης Τσιτσάνης



Μπρος στο ρημαγμένο σπίτι
με τις πόρτες τις κλειστές,
τον καημό μου σιγοκλαίω
και ματώνουν οι καρδιές.

Ούτε μάνα, ούτε αδέρφια
κι εγώ έρημο πουλί
βλέπω αράχνες στο κατώφλι
και χορτάρια στην αυλή.

Τι να πω και τι ν’ αφήσω
απ’ την τόση συμφορά
ό,τι αγάπησα στον κόσμο
δε θα δω άλλη φορά.














Από το δίσκο "Ότι δεν είπα"
Ετικέτες

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)

Αναζήτηση Τραγουδιών και Στίχων

Τραγούδια

Αγάπησα και πόνεσα Έι καπετάνιε Κόκκινο - Μαύρο Πικρός καφές
Αγκινάρα με τα αγκάθια  Είν' όλα μαύρα Κράτα καρδιά Πλήγωσε με όσο θέλεις 
Αγριολούλουδο  Είσαι η ζωή μου Λασπωμένα Όνειρα Ποια είσαι εσύ 
Άδειες φεύγουνε οι νύχτες Έκανα το δάκρυ μου μελάνι Μάγκα μου περαστικά σου Ποιος δρόμος είναι ανοιχτός
Αθήνα Ένα πιάτο άδειο στο τραπέζι Μαζί σου πως να ζήσω Ποιος είδε γλάρο στα βουνά
Αθήνα-Πειραιάς-Θεσσαλονίκη Ένα τραγούδι θλιβερό Μάνα μου Ποιος θα με πληροφορήσει
Ακόμα και στην κόλαση Ένας μάγκας στο Βοτανικό Μαντουμπάλα Που είσαι μάνα να με δεις
Αλίμονο σ' εμένα Ένας σκύλος και μια γυναίκα Μάτωσε-Μάτωσε Πριν το χάραμα
Αλλοτινές μου εποχές Έξω απ' άδικο Μαυρομάνικο μαχαίρι Προσευχή
Αμάν Έξω ντέρτια και καημοί Με γέρασε η ξενιτιά Πυρετός
Αν είναι η Αγάπη Έγκλημα Έπεσα έξω Με έκαψες με κατάστρεψες Σαββατόβραδο
Αν ήξερες ποιός είμαι εγώ Έρχονται χρόνια δύσκολα Μεσάνυχτα που να σε βρω Σαν απόκληρος γυρίζω
Αν ρωτάς να σου πω Έφυγες και πού μ΄ αφήνεις  Μετάνιωσες Σαν την καλαμιά στον κάμπο
Ανάθεμα την τύχη μου Έφυγες μ΄ έναν άλλονε Μην Κλαις Σαν τον πουλημένο σκλάβο
Αναστενάζω βγαίνει φωτιά Έχεις άντρα χρυσοχέρη Μια γυναίκα έφυγε Σε διώξαν απ΄ την Κοκκινιά
Ανεμώνα Έχω μια αγάπη Μια γυναίκα πέρασε Σε τούτο το παλιόσπιτο
Ανήμπορος 'Εψαξα άδικα να βρω  Μια Καινούργια Κοινωνία Σήκω χόρεψε κουκλί μου
Άνθρωπε άδικε γιατί Ζηλεύω τα πουλιά Μια Κυριακή στη Φυλακή Στα βράχια της Πειραϊκής
Αντιλαλούνε τα βουνά Ζιγκουάλα Μια μέρα πριν πεθάνω Στα χέρια σου μεγάλωσαν
Απ' τα ψηλά πατώματα Η αγάπη κι ο παράς Μια παλιά ιστορία Σταλαματιά, σταλαματιά
Απ' τα ψηλά στα χαμηλά Η ζωή μου όλη Μοίρα μου μ΄ έχεις μισήσει Στην Ελλάς του 2000 
Απ' τις παρανομίες μου Η Θεατρίνα Μονάχος Παραστράτησα Στην οδό της τρέλας
Από τα πολλά Φαρμάκια Η καμπάνα σημαίνει Μόνος Στην ψάθα θα πεθάνω
Απόκληρος της κοινωνίας Η καρδιά μου ας όψεται Μπρος στο ρημαγμένο σπίτι Στις φάμπρικες της Γερμανίας
Άπονες εξουσίες Η Καρδιά Της Μάνας Να περπατήσουμε μαζί Στο άδειο Προσκεφάλι
Άπονη Ζωή Η Κοινωνία Νέοι και γέροι ναυτικοί  Στο πικραμένο δειλινό
Άπονη καρδιά Η νοσταλγία Νόμιζα πως ήταν φίλοι Στο σταυροδρόμι του χωρισμού
Απόψε σ΄ έχω στην αγκαλιά μου Η πιο μεγάλη αμαρτία Νυχτερίδες κι αράχνες Στο τραπέζι που τα πίνω
Απόψε φίλα με Η πληγωμένη μου καρδιά Ξεκινήσαμε με όνειρα χρυσά Συγχώρεσε με
Αραπίνες Η πρώτη αγάπη σου είμαι εγώ Ξέρω Νεκρούς Συννεφιασμένη Κυριακή
Άργησα να σε γνωρίσω Η Στεναχώρια μου Ξεσπά η μπόρα Σχίζονται κάμποι και βουνά
Ας ήτανε ο πόνος ένα τσιγάρο δρόμος Η χήρα Ξέχασέ με, ξέχασέ με Τα καλά παιδιά
Άσε με να ζήσω μοναχός Ήθελα να 'μουνα Πασάς Ο Αντώνης Ο Βαρκάρης Τα μαλλιά τα γκρίζα
Άσπρο πουκάμισο φορώ Ηλιοβασίλεμα σωστό Ο Γυάλινος Κόσμος Τα ξενύχτια κι οι όμορφες γυναίκες
Αυτή η νύχτα μένει Θα βρω μουρμούρη μπαγλαμά Ο ζωντανός ο χωρισμός Τα παλάτια της αγάπης
Αφήστε με να κλάψω Θα ξανατραγουδήσω Ο Καλός καλό δεν έχει Τα πονεμένα δειλινά
Αχάριστε Κόσμε Θα Φύγω Μακρυά Σου Ο καψούρης Τα ροζιασμένα χέρια μου
Βαθιά στη θάλασσα θα πέσω Θέλω να πεθάνω Ο μπάρμπα-Γιάννης Τα χείλη σου όσα κι αν πουν
Βαριά χτυπούν τα σήμαντρα Θέλω να πω τον πόνο μου Ο Τραγουδιστής Τέτοια κούκλα και τσαχπίνα
Βραδιάζει Θεσσαλονίκη μου Ο Χάρος Την έδιωξα κι όμως την αγαπώ
Βράχο βράχο Θλιμμένο δειλινό Ο Ψαράς Την Παρασκευή το βράδυ
Βρε άνθρωπε κατήγορε Ίσως αύριο Οι αισθηματίες Την πόρτα μη μου κλείνεις
Βύθισε μου το μαχαίρι Καθένας με τον πόνο του Οι μισοί καλοί Τι θέλεις από μένανε
Γεια σου Περαία αθάνατε  Και οι άντρες κλαίνε Όλα εδώ πληρώνονται Το άδικο δεν ευλογείται
Γέρασα πριν την ώρα μου Και πού Θεός Όλα μάταια, όλα ψεύτικα Το ανήλικο
Για δυο μάτια απόψε πίνω Καινούργιες Συμφορές Όποια και να `σαι Το δικό σου αμάρτημα
Για μας ποτέ μην ξημερώσει Καλύτερα μια μαχαιριά Όπου άνθρωπος κακία Το δρομολόι της ζωής
Για μένα αστράφτει και βροντά Κανείς δεν ήρθε να με δει Όση γλύκα έχουνε τα χείλη σου Το θολωμένο μου μυαλό
Για μπάνιο πάω Κάποια μάνα αναστενάζει Όταν βλέπετε να κλαίω Το κλάμα της πενιάς 
Γιατί Με Ξύπνησες Πρωί Καρδιά Παραπονιάρα Ουίσκι τζιν και φρούμελ Το μεγάλο ψάρι
Γυρίζω απ’ τη νύχτα Καρδιά πληγωμένη Πάει κι αυτός Το πέλαγο είναι βαθύ
Δέκα παλικάρια Κατάδικος για πάντα Παίξε Χρήστο το Μπουζούκι Το τελευταίο ραντεβού
Δεν θα ξαν' αγαπήσω Καταραμένη να 'σαι Πάνω στου τοίχου το κάρφι Το τρένο Γερμανίας Αθηνών
Δεν θέλω το κακό σου Καταραμένο Σάββατο Παράπονο Το ψωμί τη ξενιτιάς
Δεν σε πιστεύω  Κατάστρεψες τα νιάτα μου Παραστράτησα για σένα Τραγουδώ
Δεν σε ρωτώ ποια ήσουνα Καταστροφές και Συμφορές Πάρε τα χνάρια μου Υπάρχουν και καλά παιδιά
Δεν σου έλειπε τίποτα Κάτω απ’ το πουκάμισό μου Πάρε φωτιά και κάψε με Υπάρχω
Δρόμος δίχως σύνορα Κάψε κάψε Πάψε να ρωτάς Φαράχ
Δυο πόρτες έχει η ζωή Κάψτε, Κάψτε την καρδιά μου Πέθανε το πιο καλό παιδί Φεύγω μανούλα μου γλυκειά
Δυστυχώς Κελί μου κατασκότεινο Πέντε πάνω πέντε κάτω Φεύγω με πίκρα στα ξένα
Εγώ είμαι αϊτός Κι αν γελάω είναι ψέμα Πέτρα θα ρίξω πίσω Φεύγω να ξενιτευτώ
Εγώ θα σε γλιτώσω Κλάψε σήμερα καρδιά μου Πέτρινα χρόνια Φίλε μου καλέ
Εγώ καλός γεννήθηκα Κλείστε την Πόρτα της Ζωής Πέφτουν της βροχής οι στάλες Φύγε κι άσε με
Εγώ με την αξία μου Κοινωνία Ένοχη Ψιλοβρέχει