Μουσική: Βασίλης Τσιτσάνης, Βλάχος
Έτος 1957
Δεν αγαπώ κανένανε,
κανέναν δεν πονάω,
οι φίλοι μου με ρίξανε,
οι φίλοι μου με ρίξανε,
οι εχθροί μου με μισούνε,
οι συγγενείς με βρίζουνε,
οι συγγενείς με βρίζουνε,
οι ξένοι μ’ αδικούνε.
Ακόμα και στην κόλαση
Ακόμα και στην κόλαση
μονάχος θέλω να ’μαι,
δεν θέλω ούτε ν’ αγαπώ,
δεν θέλω ούτε ν’ αγαπώ,
ούτε να μ’ αγαπάνε.
Οσες φορές συμπόνεσα
Οσες φορές συμπόνεσα
την ξένη δυστυχία,
πληρώθηκα αχάριστα,
πληρώθηκα αχάριστα,
μου γύρισαν την πλάτη
κι αν δεν τους επρολάβαινα,
κι αν δεν τους επρολάβαινα,
θα μου ’βγαζαν το μάτι.
Ακόμα και στην κόλαση
Ακόμα και στην κόλαση
μονάχος θέλω να ’μαι,
δεν θέλω ούτε ν’ αγαπώ,
δεν θέλω ούτε ν’ αγαπώ,
ούτε να μ’ αγαπάνε.
Και μήπως η αγάπη μου
Και μήπως η αγάπη μου
δε μ’ έκανε να κλάψω,
εγώ την ελυπήθηκα,
εγώ την ελυπήθηκα,
την πήρα απ’ την ορφάνια
και κείνη ποδοπάτησε
και κείνη ποδοπάτησε
κι αγάπες και στεφάνια.
Ακόμα και στην κόλαση
Ακόμα και στην κόλαση
μονάχος θέλω να ’μαι,
δεν θέλω ούτε ν’ αγαπώ,
δεν θέλω ούτε ν’ αγαπώ,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου