Δεν σε πιστεύω

Στίχοι: Πυθαγόρας
Μουσική: Βασίλης Βασιλειάδης
Έτος: 1968


Δεν σε πιστεύω όσο και να κλαις
κι αύριο θα `σαι όπως ήσουν χτες
αν όπως σ’ αγαπούσα μ’ αγαπούσες
δεν θ’ άνοιγες στα στήθια μου πληγές

Θα κλάψω πικρά μα θα ξεχάσω
μα θα ξεχάσω με τον καιρό
καινούρια ζωή θα χαράξω
να μην πονάω που σ’ αγαπώ

Δεν σε πιστεύω σ’ έχω μάθει πια
δεν έχεις λόγο ούτε και καρδιά
αν ήθελες εσύ θα με κρατούσες
μα τώρα και να θέλεις είναι αργά

Θα κλάψω πικρά μα θα ξεχάσω
μα θα ξεχάσω με τον καιρό
καινούρια ζωή θα χαράξω
να μην πονάω που σ’ αγαπώ


Μια παλιά ιστορία

 
Στίχοι: Κώστας Βίρβος
Μουσική: Στέλιος Καζαντζίδης


Μη σκαλίζεις τη στάχτη να ξανάβρεις φωτιά
η δική μας αγάπη τώρα έσβησε πια.
Κι αν υπάρχουνε σπίθες που ακόμα κρατούν
μ’ ένα φύσημα αγέρα και αυτές θα χαθούν.

Με μια αγάπη καινούργια θα χαράξω πορεία
εσύ ήσουνα για μένα μια παλιά ιστορία
εσύ ήσουνα για μένα μια παλιά ιστορία
με μια αγάπη καινούργια θα χαράξω πορεία.

Μια φορά εγελούσες όταν έκλαιγα εγώ
σαν σκυλί με τραβούσες πότε εκεί, πότε εδώ.
Μα περάσαν τα χρόνια κι ήρθαν άλλοι καιροί
τώρα εγώ θα γελάω μα θα κλάψεις εσύ.

Με μια αγάπη καινούργια θα χαράξω πορεία
εσύ ήσουνα για μένα μια παλιά ιστορία
εσύ ήσουνα για μένα μια παλιά ιστορία
με μια αγάπη καινούργια θα χαράξω πορεία.

Η δική σου εικόνα έχει πλέον χαθεί
την σκεπάζουν αράχνες και την κρύβει η ντροπή.
Προκειμένου να είσαι της ζωής μου σκιά
κοίτα βρες κάποιον άλλον πριν γεράσει η καρδιά.

Με μια αγάπη καινούργια θα χαράξω πορεία
εσύ ήσουνα για μένα μια παλιά ιστορία
εσύ ήσουνα για μένα μια παλιά ιστορία
με μια αγάπη καινούργια θα χαράξω πορεία.


Δυστυχώς

Στίχοι: Κώστας Βίρβος
Μουσική: Θόδωρος Δερβενιώτης
Έτος: 1973

Δυστυχώς
Κάποιος άλλος έχει μπει
Στη σκληρή σου την καρδιά
Και την ζωή σου
Δυστυχώς
Μού ’χεις φέρει την ντροπή
Κι ας ήμουνα καλός εγώ μαζί σου

Όσο κι αν ήμουνα καλός
Με άλλον φεύγεις δυστυχώς
Στη σκοτεινή σου τη ματιά το’χω διαβάσει
Μα σαν περάσει ο καιρός
Θα ξαναέρθεις δυστυχώς
Μα δυστυχώς κι εγώ θα σ’ έχω πια ξεχάσει

Δυστυχώς
Σ’ αγαπώ πάρα πολύ
Και πολύ πάρα πολύ θα υποφέρω
Μα θα ’ρθει
Κάποια μέρα δεν μπορεί
Που θα λέω πού σε είδα πού σε ξέρω


Και πού Θεός

Στίχοι: Σώτια Τσώτου
Μουσική: Τάκης Σούκας
Έτος: 1994

Και πού Θεός
Παντού δικάζει ο φονιάς
Κι ο αθώος στο εδώλιο μπρος
Γύρισε τούμπα ο ντουνιάς
Και που Θεός

Και πού Θεός
Μόνο στραβά πάνω στη γη
Για όλα φταίει ο λαός
Για λίγους είναι η ζωή
Και που Θεός

Και πού Θεός
Για να του πω δυο λόγια αντρίκεια
Να καταλάβω όσα γίνονται και πως
Πως έτσι γύρισαν τα άδικα σε δίκια
Και που Θεός

Και πού Θεός
Καημοί και βάσανα στη γη
Εδώ φωτιά εκεί καπνός
Ακόμα κι ο έρωτας πληγή
Και που Θεός

Και πού Θεός
Άλλοι στα πλούτη κολυμπούν
Κι άλλοι δε βλέπουν ήλιου φως
Παιδιά τριγύρω μας πεινούν
Και που Θεός

Και που Θεός
Για να του πω δυο λόγια αντρίκεια
Να καταλάβω όσα γίνονται και πως
Πως έτσι γύρισαν τα άδικα σε δίκια
Και που Θεός




Στην οδό της τρέλας

Στίχοι: Νίκος Λουκάς
Μουσική: Τάκης Σούκας

Στην οδό της τρέλας
στον αριθμό μηδέν
μ’ άφησες μονάχο
οι πίκρες να με καιν.
Στην οδό της τρέλας
θα βρεις εμένανε
να μιλώ με σένα
χωρίς εσένανε.

Κι εσύ είσαι μακριά μου
και όλο χάνομαι
και τίποτα δεν νιώθω
και δεν αισθάνομαι,
στην οδό της τρέλας.

Στην οδό της τρέλας
στον αριθμό μηδέν
άπονες οι ώρες
για σένανε μου λεν.
Στην οδό της τρέλας
θα βρεις εμένανε
να μιλώ με σένα
χωρίς εσένανε.













Από το δίσκο "Ελεύθερος"

Το ψωμί τη ξενιτιάς

Στίχοι: Ευάγγελος Ατραΐδης & Παύλος Ζεμανίδης
Μουσική: Γιάννης Βασιλόπουλος
Έτος: 1970


Το ψωμί της ξενιτιάς είναι πικρό
το νερό της θολό και το στρώμα σκληρό
τα λεφτά που αποκτάς τα βλαστημάς
υποφέρεις πονάς την πατρίδα ζητάς

Κλέφτρα ξενιτιά τα παλληκάρια κλέβεις
μάγισσα κακιά με τα λεφτά μαγεύεις
πάντα μ’ απονιά χωρίζεις μάνες και παιδιά

Κάνε Παναγιά η ξενιτιά να πάψει
κι άλλη μάνα πια για χωρισμό μην κλάψει
κι όλα τα παιδιά στο σπίτι τους να `ρθουν ξανά

Το ψωμί της ξενιτιάς είναι ξερό
και με δάκρυ πικρό το `χω βρέξει κι εγώ
πιο καλά στο φτωχικό ψωμί κι ελιά
παρά χίλια καλά στην πικρή ξενιτιά

Κλέφτρα ξενιτιά τα παλληκάρια κλέβεις
μάγισσα κακιά με τα λεφτά μαγεύεις
πάντα μ’ απονιά χωρίζεις μάνες και παιδιά

Κάνε Παναγιά η ξενιτιά να πάψει
κι άλλη μάνα πια για χωρισμό μην κλάψει
κι όλα τα παιδιά στο σπίτι τους να `ρθουν ξανά


Την πόρτα μη μου κλείνεις

Στίχοι: Γιώργος Λαύκας
Μουσική: Γιώργος Λαύκας

Την πόρτα μη μου κλείνεις
άνοιξε μέσα για να μπω
κι απ’ έξω μη μ’ αφήνεις.

Όπως οι στάλες της βροχής
βρέχουνε το κορμί μου
και το πικρό το δάκρυ μου
ποτίζει την ψυχή μου.

Την πόρτα μη μου κλείνεις
το σφάλμα μου συγχώρεσε
και μη με κατακρίνεις.

Την πόρτα μη μου κλείνεις
τον πόνο που σου έδωσα
εσύ μη μου τον δίνεις.

Όσο κι αν παραστράτησα
σε σένα ήρθα πάλι
γιατί είσαι η αγάπη μου
εσύ η πιο μεγάλη.

Την πόρτα μη μου κλείνεις
το σφάλμα μου συγχώρεσε
και μη με κατακρίνεις.


Φεύγω με πίκρα στα ξένα

Στίχοι: Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου
Μουσική: Στέλιος Καζαντζίδης



Μανούλα θα φύγω, μην κλάψεις για μένα.
Η μοίρα το γράφει μονάχος να ζω.

Το μίσος του κόσμου με δέρνει σκληρά
και φεύγω με πίκρα στα ξένα.

Μ’ αδίκησαν, μάνα, βαριά με πληγώσαν
και ό,τι αγαπούσα το έχασα πια.

Ποτέ το παιδί σου δεν είδε χαρά
και φεύγει για πάντα στα ξένα.

Πικρές αναμνήσεις μαζί μου θα πάρω.
Στα ξένα που θά `μαι ρημάδι θα ζω.

Παιδί πια δε θά `χεις μανούλα γλυκιά,
εκεί θα πεθάνω στα ξένα.


Ξέχασέ με, ξέχασέ με

Στίχοι: Κώστας Βίρβος
Μουσική: Μπάμπης Μπακάλης


Κατέστρεψα το σπίτι μου μια μέρα
και πλήγωσα τη μάνα μου και το γέρο μου πατέρα

Εγώ γεννήθηκα για την καταστροφή,
γι’ αυτό να φύγεις πριν σε πάρω στο λαιμό μου.
Εγώ αγάπη δε γνωρίζω τι θα πει,
αφού μισώ κι αυτόν τον ίδιο εαυτό μου.

Ξέχασέ με, ξέχασέ με
πριν μετανοήσεις.
Ξέχασέ με, ξέχασέ με
κι άλλον ν’ αγαπήσεις.

Κοντά σε μένα άσπρη μέρα δε θα δεις,
εγώ κατέστρεψα το ίδιο μου το σπίτι
κι άφησα έρημους τους γέρους μου γονείς
ν’ αργοπεθαίνουν για το γιο τους τον αλήτη.

Ξέχασέ με, ξέχασέ με
πριν μετανοήσεις.
Ξέχασέ με, ξέχασέ με
κι άλλον ν’ αγαπήσεις.


Κανείς δεν ήρθε να με δει

Στίχοι: Χρήστος Κολοκοτρώνης
Μουσική: Κώστας Λαβίδας
Έτος: 1953


Το ξέρω καταστράφηκα
απ’ το φιλότιμο μου
και τώρα κλαίω μοναχός
με το παράπονό μου

Σε τούτη την καταστροφή
κανείς δεν ήρθε να με δει
δυο λόγια να μου πει

Χαράμισα το μέλλον μου
τα νιάτα την ζωή μου
μια άπονη σκληρή καρδιά
ήταν καταστροφή μου

Σε τούτη την καταστροφή
κανείς δεν ήρθε να με δει
δυο λόγια να μου πει

Απελπισμένος περπατώ
και η καρδία στενάζει
και το φτωχό μου το κορμί
το τρώει το μαράζι

Σε τούτη την καταστροφή
κανείς δεν ήρθε να με δει
δυο λόγια να μου πει



Αναζήτηση Τραγουδιών και Στίχων


Τραγούδια

Αγάπησα και πόνεσα Έι καπετάνιε Κόκκινο - Μαύρο Πικρός καφές
Αγκινάρα με τα αγκάθια  Είν' όλα μαύρα Κράτα καρδιά Πλήγωσε με όσο θέλεις 
Αγριολούλουδο  Είσαι η ζωή μου Λασπωμένα Όνειρα Ποια είσαι εσύ 
Άδειες φεύγουνε οι νύχτες Έκανα το δάκρυ μου μελάνι Μάγκα μου περαστικά σου Ποιος δρόμος είναι ανοιχτός
Αθήνα Ένα πιάτο άδειο στο τραπέζι Μαζί σου πως να ζήσω Ποιος είδε γλάρο στα βουνά
Αθήνα-Πειραιάς-Θεσσαλονίκη Ένα τραγούδι θλιβερό Μάνα μου Ποιος θα με πληροφορήσει
Ακόμα και στην κόλαση Ένας μάγκας στο Βοτανικό Μαντουμπάλα Που είσαι μάνα να με δεις
Αλίμονο σ' εμένα Ένας σκύλος και μια γυναίκα Μάτωσε-Μάτωσε Πριν το χάραμα
Αλλοτινές μου εποχές Έξω απ' άδικο Μαυρομάνικο μαχαίρι Προσευχή
Αμάν Έξω ντέρτια και καημοί Με γέρασε η ξενιτιά Πυρετός
Αν είναι η Αγάπη Έγκλημα Έπεσα έξω Με έκαψες με κατάστρεψες Σαββατόβραδο
Αν ήξερες ποιός είμαι εγώ Έρχονται χρόνια δύσκολα Μεσάνυχτα που να σε βρω Σαν απόκληρος γυρίζω
Αν ρωτάς να σου πω Έφυγες και πού μ΄ αφήνεις  Μετάνιωσες Σαν την καλαμιά στον κάμπο
Ανάθεμα την τύχη μου Έφυγες μ΄ έναν άλλονε Μην Κλαις Σαν τον πουλημένο σκλάβο
Αναστενάζω βγαίνει φωτιά Έχεις άντρα χρυσοχέρη Μια γυναίκα έφυγε Σε διώξαν απ΄ την Κοκκινιά
Ανεμώνα Έχω μια αγάπη Μια γυναίκα πέρασε Σε τούτο το παλιόσπιτο
Ανήμπορος 'Εψαξα άδικα να βρω  Μια Καινούργια Κοινωνία Σήκω χόρεψε κουκλί μου
Άνθρωπε άδικε γιατί Ζηλεύω τα πουλιά Μια Κυριακή στη Φυλακή Στα βράχια της Πειραϊκής
Αντιλαλούνε τα βουνά Ζιγκουάλα Μια μέρα πριν πεθάνω Στα χέρια σου μεγάλωσαν
Απ' τα ψηλά πατώματα Η αγάπη κι ο παράς Μια παλιά ιστορία Σταλαματιά, σταλαματιά
Απ' τα ψηλά στα χαμηλά Η ζωή μου όλη Μοίρα μου μ΄ έχεις μισήσει Στην Ελλάς του 2000 
Απ' τις παρανομίες μου Η Θεατρίνα Μονάχος Παραστράτησα Στην οδό της τρέλας
Από τα πολλά Φαρμάκια Η καμπάνα σημαίνει Μόνος Στην ψάθα θα πεθάνω
Απόκληρος της κοινωνίας Η καρδιά μου ας όψεται Μπρος στο ρημαγμένο σπίτι Στις φάμπρικες της Γερμανίας
Άπονες εξουσίες Η Καρδιά Της Μάνας Να περπατήσουμε μαζί Στο άδειο Προσκεφάλι
Άπονη Ζωή Η Κοινωνία Νέοι και γέροι ναυτικοί  Στο πικραμένο δειλινό
Άπονη καρδιά Η νοσταλγία Νόμιζα πως ήταν φίλοι Στο σταυροδρόμι του χωρισμού
Απόψε σ΄ έχω στην αγκαλιά μου Η πιο μεγάλη αμαρτία Νυχτερίδες κι αράχνες Στο τραπέζι που τα πίνω
Απόψε φίλα με Η πληγωμένη μου καρδιά Ξεκινήσαμε με όνειρα χρυσά Συγχώρεσε με
Αραπίνες Η πρώτη αγάπη σου είμαι εγώ Ξέρω Νεκρούς Συννεφιασμένη Κυριακή
Άργησα να σε γνωρίσω Η Στεναχώρια μου Ξεσπά η μπόρα Σχίζονται κάμποι και βουνά
Ας ήτανε ο πόνος ένα τσιγάρο δρόμος Η χήρα Ξέχασέ με, ξέχασέ με Τα καλά παιδιά
Άσε με να ζήσω μοναχός Ήθελα να 'μουνα Πασάς Ο Αντώνης Ο Βαρκάρης Τα μαλλιά τα γκρίζα
Άσπρο πουκάμισο φορώ Ηλιοβασίλεμα σωστό Ο Γυάλινος Κόσμος Τα ξενύχτια κι οι όμορφες γυναίκες
Αυτή η νύχτα μένει Θα βρω μουρμούρη μπαγλαμά Ο ζωντανός ο χωρισμός Τα παλάτια της αγάπης
Αφήστε με να κλάψω Θα ξανατραγουδήσω Ο Καλός καλό δεν έχει Τα πονεμένα δειλινά
Αχάριστε Κόσμε Θα Φύγω Μακρυά Σου Ο καψούρης Τα ροζιασμένα χέρια μου
Βαθιά στη θάλασσα θα πέσω Θέλω να πεθάνω Ο μπάρμπα-Γιάννης Τα χείλη σου όσα κι αν πουν
Βαριά χτυπούν τα σήμαντρα Θέλω να πω τον πόνο μου Ο Τραγουδιστής Τέτοια κούκλα και τσαχπίνα
Βραδιάζει Θεσσαλονίκη μου Ο Χάρος Την έδιωξα κι όμως την αγαπώ
Βράχο βράχο Θλιμμένο δειλινό Ο Ψαράς Την Παρασκευή το βράδυ
Βρε άνθρωπε κατήγορε Ίσως αύριο Οι αισθηματίες Την πόρτα μη μου κλείνεις
Βύθισε μου το μαχαίρι Καθένας με τον πόνο του Οι μισοί καλοί Τι θέλεις από μένανε
Γεια σου Περαία αθάνατε  Και οι άντρες κλαίνε Όλα εδώ πληρώνονται Το άδικο δεν ευλογείται
Γέρασα πριν την ώρα μου Και πού Θεός Όλα μάταια, όλα ψεύτικα Το ανήλικο
Για δυο μάτια απόψε πίνω Καινούργιες Συμφορές Όποια και να `σαι Το δικό σου αμάρτημα
Για μας ποτέ μην ξημερώσει Καλύτερα μια μαχαιριά Όπου άνθρωπος κακία Το δρομολόι της ζωής
Για μένα αστράφτει και βροντά Κανείς δεν ήρθε να με δει Όση γλύκα έχουνε τα χείλη σου Το θολωμένο μου μυαλό
Για μπάνιο πάω Κάποια μάνα αναστενάζει Όταν βλέπετε να κλαίω Το κλάμα της πενιάς 
Γιατί Με Ξύπνησες Πρωί Καρδιά Παραπονιάρα Ουίσκι τζιν και φρούμελ Το μεγάλο ψάρι
Γυρίζω απ’ τη νύχτα Καρδιά πληγωμένη Πάει κι αυτός Το πέλαγο είναι βαθύ
Δέκα παλικάρια Κατάδικος για πάντα Παίξε Χρήστο το Μπουζούκι Το τελευταίο ραντεβού
Δεν θα ξαν' αγαπήσω Καταραμένη να 'σαι Πάνω στου τοίχου το κάρφι Το τρένο Γερμανίας Αθηνών
Δεν θέλω το κακό σου Καταραμένο Σάββατο Παράπονο Το ψωμί τη ξενιτιάς
Δεν σε πιστεύω  Κατάστρεψες τα νιάτα μου Παραστράτησα για σένα Τραγουδώ
Δεν σε ρωτώ ποια ήσουνα Καταστροφές και Συμφορές Πάρε τα χνάρια μου Υπάρχουν και καλά παιδιά
Δεν σου έλειπε τίποτα Κάτω απ’ το πουκάμισό μου Πάρε φωτιά και κάψε με Υπάρχω
Δρόμος δίχως σύνορα Κάψε κάψε Πάψε να ρωτάς Φαράχ
Δυο πόρτες έχει η ζωή Κάψτε, Κάψτε την καρδιά μου Πέθανε το πιο καλό παιδί Φεύγω μανούλα μου γλυκειά
Δυστυχώς Κελί μου κατασκότεινο Πέντε πάνω πέντε κάτω Φεύγω με πίκρα στα ξένα
Εγώ είμαι αϊτός Κι αν γελάω είναι ψέμα Πέτρα θα ρίξω πίσω Φεύγω να ξενιτευτώ
Εγώ θα σε γλιτώσω Κλάψε σήμερα καρδιά μου Πέτρινα χρόνια Φίλε μου καλέ
Εγώ καλός γεννήθηκα Κλείστε την Πόρτα της Ζωής Πέφτουν της βροχής οι στάλες Φύγε κι άσε με
Εγώ με την αξία μου Κοινωνία Ένοχη Ψιλοβρέχει