Γιατί Με Ξύπνησες Πρωί

Στίχοι: Βασίλης Τσιτσάνης
Μουσική: Βασίλης Τσιτσάνης


Γιατί με ξύπνησες πρωί
μέσα στον ύπνο τον βαρύ
γιατί την πόρτα μου χτυπάς
τι θέλεις τώρα, τι ζητάς
 δε θέλω πια να μ’ αγαπάς

Να με γελάς κουράστηκα
βαριά σε καταράστηκα
απ’ τη ζωή μου πέρασες
με τσάκισες με γέρασες
 με τσάκισες με γέρασες

Στον ύπνο είχα βυθιστεί
και όλα είχαν ξεχαστεί
γιατί την πόρτα μου χτυπάς
πρωί πρωί και με ξυπνάς
δε θέλω πια να μ’ αγαπάς













Από το δίσκο "Ότι δεν είπα"

Ο Αντώνης Ο Βαρκάρης


Στίχοι: Πιπίτσα Οικονόμου
Μουσική: Σπύρος Περιστέρης



Ο Αντώνης ο βαρκάρης ο σερέτης
έπαψε να ζει ρεμπέτης
θέλει πλούτη και παλάτια
και της Κάρμεν τα δυο μάτια

Επαράτησε τη βάρκα στο λιμάνι
κάτω στο Πασαλιμάνι
τραγουδάει κι όλο πίνει
ταυρομάχος πάει να γίνει

Μα ο άκαρδος ο ταύρος τον σκοτώνει
και στη γη τονε ξαπλώνει
σαν τον βλέπει η Κάρμεν κλαίει
πάει κοντά του και του λέει

Αχ Αντώνη μου, βαρκάρη μου σερέτη
τώρα μένω νέτη σκέτη
μες στον κόσμο η καημένη
χήρα παραπονεμένη













Από το δίσκο "Ότι δεν είπα"

Η Καρδιά Της Μάνας


Στίχοι: Πυθαγόρας
Μουσική: Στ. Καζαντζίδης & Νάκης Πετρίδης



Για μένανε γέρασες, μανούλα μου,
μπουκιά μπουκιά μ’ ανάθρεψες
κι όλα τα λησμόνησα, αχ! και σε περιφρόνησα,
κι όλα τα λησμόνησα, αχ! και σε περιφρόνησα.

Για μια γυναίκα σου `κλεισα την πόρτα
σου είπα λόγια, μάνα μου, πικρά
κι όταν μ’ άφησε κι εκείνη, ήρθες όπως πρώτα
και μου έδωσες αγάπη και παρηγοριά.

Αχάριστα σου φέρθηκα, μανούλα μου
για μια καρδιά π’ αγάπησα,
μάνα μου πώς μπόρεσες αχ! και μου το συγχώρεσες,
μάνα μου πώς μπόρεσες αχ! και μου το συγχώρεσες.

Για μια γυναίκα σου `κλεισα την πόρτα
σου είπα λόγια, μάνα μου, πικρά
κι όταν μ’ άφησε κι εκείνη, ήρθες όπως πρώτα
και μου έδωσες αγάπη και παρηγοριά.













Από το δίσκο "Ότι δεν είπα"

Ο Ψαράς

Στίχοι: Γιώργος Μητσάκης
Μουσική: Γιώργος Μητσάκης



Γιατί δε με θες κυρά μου
επειδή είμαι ψαράς
κι είμαι λίγο αλανιάρης
σαν ψαράς και σαν βαρκάρης

Και θαρρείς ότι με μένα
δε θα την περνάς καλά

Έχω μια μικρούλα βάρκα
με κουπιά και με πανί
και ψαρεύω κάθε βράδυ
μόνος με το παραγάδι

Και τα ψάρια που θα πιάσω
τα πουλώ στην αγορά

Κι αν ξυπόλητος γυρίζω
μη με βλέπεις και γελάς
τη γυναίκα που θα έχω
ξέρω να την επροσέχω

Και τα κέφια της να κάνω
μην κοιτάς που είμαι ψαράς













Από το δίσκο "Ότι δεν είπα"

Συγχώρεσε με

Στίχοι: Στέλιος Καζαντζίδης
Μουσική: Στέλιος Καζαντζίδης

Απόψε κέρνα με το πιο γλυκό κρασί
γλυκά στα μάτια, σαν και πρώτα κοίταξέ με
Ξέρω, σε πίκρανα, πολύ μες στην ζωή
μα τελευταία πια φορά, συγχώρεσε με.

Γέμισε μίσος η χρυσή μου η καρδιά
κι η στεναχώρια μου το στήθος μου ματώνει
είναι φριχτό να μένεις μόνος στην ζωή
και να μισείς, εκείνους που δεν είναι μόνοι

Μείνε κοντά μου, για χατήρι στο ζητώ
άλλη γυναίκα δεν αγάπησα ποτέ μου
κι από τα χείλη σου που τόσο λαχταρώ
το τελευταίο μας τραγούδι ξανά πες μου.





Από το δίσκο "Ότι δεν είπα"


Ήθελα να 'μουνα Πασάς

Στίχοι: Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου
Μουσική: Στέλιος Χρυσίνης


Ήθελα να `μουνα πασάς
ο κόσμος να με τρέμει,
να’ χα στην εξουσία μου
το πιο όμορφο χαρέμι.
Με γυναίκες τις πιο φίνες,
με τουρκάλες κι αραπίνες.

Τον αργιλέ μου να `πινα
μες στον χρυσό οντά μου
η πιο μικρή χανούμισσα
ν’ ανάβει τη φωτιά μου.

Η χανούμ, θέλει δε θέλει
θα χορεύει τσιφτετέλι.
Ε ρε, πασάς που θα `μουνα
με τα τρελά καπρίτσια!

Και για σωματοφυλακή
τριγύρω μου κορίτσια.
Τον καφέ μου μες στον δίσκο
αλά τούρκα να τον βρίσκω.

 


Από το δίσκο "Ότι δεν είπα" 

Ο Τραγουδιστής

Στίχοι: Μάρω Μπιζάνη
Μουσική: Χρήστος Νικολόπουλος

Εγώ είμαι ένας τραγουδιστής
του έρωτα και της ζωής
τραγουδάω για τη φτώχεια για την ξενιτιά
και για τους ερωτευμένους που `χουνε φωτιά

Του λαού τα ντέρτια λέω
κι όταν τραγουδάω κλαίω
γιατί είμαι πονεμένος
και στη φτώχεια γεννημένος

Εγώ είμαι ένας τραγουδιστής
του έρωτα και της ζωής
μ’ αγαπούν οι πονεμένοι που `χουνε ψυχή
κι όλοι οι αδικημένοι μέσα στη ζωή

Του λαού τα ντέρτια λέω
κι όταν τραγουδάω κλαίω
γιατί είμαι πονεμένος
και στη φτώχεια γεννημένος













Από το δίσκο "Ότι δεν είπα"

Μια Καινούργια Κοινωνία

Στίχοι:  Χρήστος Κολοκοτρώνης
Μουσική: Στέλιος Καζαντζίδης
          

Μια καινούργια κοινωνία θε να χτίσω
κι απ’ τον κόσμο φτώχεια κι άδικο να σβήσω
δίχως δάκρυ δίχως βάσανα και μίση
η ανθρώπινη η πλάση πια να ζήσει

Μια καινούργια κοινωνία
κοινωνία θε να κάνω
της φτωχολογιάς τον πόνο
αχ τον πόνο να γλυκάνω

Όλοι οι άνθρωποι να γίνουμε πια φίλοι
και να ζούμε με χαμόγελα στα χείλη
και τον ήλιο π’ ανατέλλει κάθε μέρα
να τον χαίρεται ο κόσμος πέρα ως πέρα

Μια καινούργια κοινωνία
κοινωνία θε να κάνω
της φτωχολογιάς τον πόνο
αχ τον πόνο να γλυκάνω


Ανάθεμα την τύχη μου

Στίχοι: Κώστας Βίρβος
Μουσική: Απόστολος Καλδάρας

Φυλακή χωρίς αμπάρες και σιδεριές
Μοιάζει το δικό μας σπίτι από τα χτες
Ρημαγμένο προδομένο, όλο καημό
Πού να κάτσω για να κλάψω τον χωρισμό

Ανάθεμα την τύχη μου
Που σ’ έβαλα στο σπίτι μου
Κι από την πρώτη την βραδιά
Σού ’δωσα αγάπη και κλειδιά

Δεν μπορώ δεν την αντέχω την ερημιά
Πιο καλά να το `χε κάψει μια πυρκαϊά
Έφερες μες στην καρδιά μου τον χαλασμό
Πού να κάτσω για να κλάψω τον χωρισμό














Από το δίσκο "Γυρισμός"


Πάψε να ρωτάς

Στίχοι:  Ατραΐδης
Μουσική: Καζαντζίδης, Βασιλόπουλος
       

Πάψε να ρωτάς, πάψε να ρωτάς
Ό,τι υπήρχε μεταξύ μας
Μην το συζητάς

Άγνωστος για σένα
Πες πως είμαι πια
Και τα περασμένα
Ρίξ’ τα στη φωτιά

Πείσε την καρδιά σου
Να μ’ απαρνηθείς
Κι αν βρεθώ μπροστά σου
Να μη συγκινηθείς

Πάψε να ρωτάς
Η πορεία της αγάπης
Άλλαξε για μας

Πάψε να ρωτάς, πάψε να ρωτάς
Απ’ την ξεχασμένη στάχτη
Φλόγα μη ζητάς

Ποιος από τους δυο μας
Φταίει πιο πολύ
Κι αν το ομολογούμε
Δε μας ωφελεί

Όσο κι αν σου φταίω
Όσο κι αν μου φταις
Θέλημα της μοίρας
Γκρέμισε το χτες













Από το δίσκο "Γυρισμός"

Αναζήτηση Τραγουδιών και Στίχων


Τραγούδια

Αγάπησα και πόνεσα Έι καπετάνιε Κόκκινο - Μαύρο Πικρός καφές
Αγκινάρα με τα αγκάθια  Είν' όλα μαύρα Κράτα καρδιά Πλήγωσε με όσο θέλεις 
Αγριολούλουδο  Είσαι η ζωή μου Λασπωμένα Όνειρα Ποια είσαι εσύ 
Άδειες φεύγουνε οι νύχτες Έκανα το δάκρυ μου μελάνι Μάγκα μου περαστικά σου Ποιος δρόμος είναι ανοιχτός
Αθήνα Ένα πιάτο άδειο στο τραπέζι Μαζί σου πως να ζήσω Ποιος είδε γλάρο στα βουνά
Αθήνα-Πειραιάς-Θεσσαλονίκη Ένα τραγούδι θλιβερό Μάνα μου Ποιος θα με πληροφορήσει
Ακόμα και στην κόλαση Ένας μάγκας στο Βοτανικό Μαντουμπάλα Που είσαι μάνα να με δεις
Αλίμονο σ' εμένα Ένας σκύλος και μια γυναίκα Μάτωσε-Μάτωσε Πριν το χάραμα
Αλλοτινές μου εποχές Έξω απ' άδικο Μαυρομάνικο μαχαίρι Προσευχή
Αμάν Έξω ντέρτια και καημοί Με γέρασε η ξενιτιά Πυρετός
Αν είναι η Αγάπη Έγκλημα Έπεσα έξω Με έκαψες με κατάστρεψες Σαββατόβραδο
Αν ήξερες ποιός είμαι εγώ Έρχονται χρόνια δύσκολα Μεσάνυχτα που να σε βρω Σαν απόκληρος γυρίζω
Αν ρωτάς να σου πω Έφυγες και πού μ΄ αφήνεις  Μετάνιωσες Σαν την καλαμιά στον κάμπο
Ανάθεμα την τύχη μου Έφυγες μ΄ έναν άλλονε Μην Κλαις Σαν τον πουλημένο σκλάβο
Αναστενάζω βγαίνει φωτιά Έχεις άντρα χρυσοχέρη Μια γυναίκα έφυγε Σε διώξαν απ΄ την Κοκκινιά
Ανεμώνα Έχω μια αγάπη Μια γυναίκα πέρασε Σε τούτο το παλιόσπιτο
Ανήμπορος 'Εψαξα άδικα να βρω  Μια Καινούργια Κοινωνία Σήκω χόρεψε κουκλί μου
Άνθρωπε άδικε γιατί Ζηλεύω τα πουλιά Μια Κυριακή στη Φυλακή Στα βράχια της Πειραϊκής
Αντιλαλούνε τα βουνά Ζιγκουάλα Μια μέρα πριν πεθάνω Στα χέρια σου μεγάλωσαν
Απ' τα ψηλά πατώματα Η αγάπη κι ο παράς Μια παλιά ιστορία Σταλαματιά, σταλαματιά
Απ' τα ψηλά στα χαμηλά Η ζωή μου όλη Μοίρα μου μ΄ έχεις μισήσει Στην Ελλάς του 2000 
Απ' τις παρανομίες μου Η Θεατρίνα Μονάχος Παραστράτησα Στην οδό της τρέλας
Από τα πολλά Φαρμάκια Η καμπάνα σημαίνει Μόνος Στην ψάθα θα πεθάνω
Απόκληρος της κοινωνίας Η καρδιά μου ας όψεται Μπρος στο ρημαγμένο σπίτι Στις φάμπρικες της Γερμανίας
Άπονες εξουσίες Η Καρδιά Της Μάνας Να περπατήσουμε μαζί Στο άδειο Προσκεφάλι
Άπονη Ζωή Η Κοινωνία Νέοι και γέροι ναυτικοί  Στο πικραμένο δειλινό
Άπονη καρδιά Η νοσταλγία Νόμιζα πως ήταν φίλοι Στο σταυροδρόμι του χωρισμού
Απόψε σ΄ έχω στην αγκαλιά μου Η πιο μεγάλη αμαρτία Νυχτερίδες κι αράχνες Στο τραπέζι που τα πίνω
Απόψε φίλα με Η πληγωμένη μου καρδιά Ξεκινήσαμε με όνειρα χρυσά Συγχώρεσε με
Αραπίνες Η πρώτη αγάπη σου είμαι εγώ Ξέρω Νεκρούς Συννεφιασμένη Κυριακή
Άργησα να σε γνωρίσω Η Στεναχώρια μου Ξεσπά η μπόρα Σχίζονται κάμποι και βουνά
Ας ήτανε ο πόνος ένα τσιγάρο δρόμος Η χήρα Ξέχασέ με, ξέχασέ με Τα καλά παιδιά
Άσε με να ζήσω μοναχός Ήθελα να 'μουνα Πασάς Ο Αντώνης Ο Βαρκάρης Τα μαλλιά τα γκρίζα
Άσπρο πουκάμισο φορώ Ηλιοβασίλεμα σωστό Ο Γυάλινος Κόσμος Τα ξενύχτια κι οι όμορφες γυναίκες
Αυτή η νύχτα μένει Θα βρω μουρμούρη μπαγλαμά Ο ζωντανός ο χωρισμός Τα παλάτια της αγάπης
Αφήστε με να κλάψω Θα ξανατραγουδήσω Ο Καλός καλό δεν έχει Τα πονεμένα δειλινά
Αχάριστε Κόσμε Θα Φύγω Μακρυά Σου Ο καψούρης Τα ροζιασμένα χέρια μου
Βαθιά στη θάλασσα θα πέσω Θέλω να πεθάνω Ο μπάρμπα-Γιάννης Τα χείλη σου όσα κι αν πουν
Βαριά χτυπούν τα σήμαντρα Θέλω να πω τον πόνο μου Ο Τραγουδιστής Τέτοια κούκλα και τσαχπίνα
Βραδιάζει Θεσσαλονίκη μου Ο Χάρος Την έδιωξα κι όμως την αγαπώ
Βράχο βράχο Θλιμμένο δειλινό Ο Ψαράς Την Παρασκευή το βράδυ
Βρε άνθρωπε κατήγορε Ίσως αύριο Οι αισθηματίες Την πόρτα μη μου κλείνεις
Βύθισε μου το μαχαίρι Καθένας με τον πόνο του Οι μισοί καλοί Τι θέλεις από μένανε
Γεια σου Περαία αθάνατε  Και οι άντρες κλαίνε Όλα εδώ πληρώνονται Το άδικο δεν ευλογείται
Γέρασα πριν την ώρα μου Και πού Θεός Όλα μάταια, όλα ψεύτικα Το ανήλικο
Για δυο μάτια απόψε πίνω Καινούργιες Συμφορές Όποια και να `σαι Το δικό σου αμάρτημα
Για μας ποτέ μην ξημερώσει Καλύτερα μια μαχαιριά Όπου άνθρωπος κακία Το δρομολόι της ζωής
Για μένα αστράφτει και βροντά Κανείς δεν ήρθε να με δει Όση γλύκα έχουνε τα χείλη σου Το θολωμένο μου μυαλό
Για μπάνιο πάω Κάποια μάνα αναστενάζει Όταν βλέπετε να κλαίω Το κλάμα της πενιάς 
Γιατί Με Ξύπνησες Πρωί Καρδιά Παραπονιάρα Ουίσκι τζιν και φρούμελ Το μεγάλο ψάρι
Γυρίζω απ’ τη νύχτα Καρδιά πληγωμένη Πάει κι αυτός Το πέλαγο είναι βαθύ
Δέκα παλικάρια Κατάδικος για πάντα Παίξε Χρήστο το Μπουζούκι Το τελευταίο ραντεβού
Δεν θα ξαν' αγαπήσω Καταραμένη να 'σαι Πάνω στου τοίχου το κάρφι Το τρένο Γερμανίας Αθηνών
Δεν θέλω το κακό σου Καταραμένο Σάββατο Παράπονο Το ψωμί τη ξενιτιάς
Δεν σε πιστεύω  Κατάστρεψες τα νιάτα μου Παραστράτησα για σένα Τραγουδώ
Δεν σε ρωτώ ποια ήσουνα Καταστροφές και Συμφορές Πάρε τα χνάρια μου Υπάρχουν και καλά παιδιά
Δεν σου έλειπε τίποτα Κάτω απ’ το πουκάμισό μου Πάρε φωτιά και κάψε με Υπάρχω
Δρόμος δίχως σύνορα Κάψε κάψε Πάψε να ρωτάς Φαράχ
Δυο πόρτες έχει η ζωή Κάψτε, Κάψτε την καρδιά μου Πέθανε το πιο καλό παιδί Φεύγω μανούλα μου γλυκειά
Δυστυχώς Κελί μου κατασκότεινο Πέντε πάνω πέντε κάτω Φεύγω με πίκρα στα ξένα
Εγώ είμαι αϊτός Κι αν γελάω είναι ψέμα Πέτρα θα ρίξω πίσω Φεύγω να ξενιτευτώ
Εγώ θα σε γλιτώσω Κλάψε σήμερα καρδιά μου Πέτρινα χρόνια Φίλε μου καλέ
Εγώ καλός γεννήθηκα Κλείστε την Πόρτα της Ζωής Πέφτουν της βροχής οι στάλες Φύγε κι άσε με
Εγώ με την αξία μου Κοινωνία Ένοχη Ψιλοβρέχει