Και οι άντρες κλαίνε

 
 
Στίχοι: Πυθαγόρας
Μουσική: Βασίλης Βασιλειάδης
Έτος: 1969


Σαν πληγωμένος αετός,
στην κάμαρά μας μπήκα
κι ούτε ανάσα, ούτε φως,
ούτε αγκαλιά δεν βρήκα

Κι όπως σκεφτόμουνα
πως άλλος σ' αγκαλιάζει
το πρώτο δάκρυ μου
κατάλαβα να στάζει

Όσοι δεν πόνεσαν,
ασ' τους να λένε
Κι όμως κυρία μου
κι οι άνδρες κλαίνε.

Με τσακισμένα τα φτερά
έπιασα το ποτήρι
μα του χαμού σου η συμφορά
με είχε παρασύρει.

Κι όσο σκεφτόμουνα
πως είσαι μακρυά μου
ποτάμια τρέχανε
θολά τα δάκρυά μου.

Όσοι δεν πόνεσαν,
ασ' τους να λένε
Κι όμως κυρία μου
κι οι άνδρες κλαίνε.









Να περπατήσουμε μαζί

Στίχοι: Τάκης Παναγόπουλος
Μουσική: Τάκης Παναγόπουλος


Χρόνια και χρόνια μοναχός
Στην ερημιά του δρόμου
Σέρνω τα βήματα βαριά
Σέρνω τα βήματα βαριά.

Χρόνια και χρόνια πλάι μου
Σε βλέπω στ’ όνειρό μου
Ελπίδα και παρηγοριά
Ελπίδα και παρηγοριά.

Στον δρόμο τον μεγάλο
Ο ένας πλάι στον άλλο
Ο ένας πλάι στον άλλο
Στον δρόμο τον μεγάλο
Μονάχοι μας οι δυο
Μονάχοι μας οι δυο.

Σε τούτη την παλιοζωή
Σε τούτη την παλιοζωή
Σε τούτη την παλιοζωή
Να περπατήσουμε μαζί
Να περπατήσουμε μαζί
Να περπατήσουμε μαζί.

Πόσες φορές ξενύχτησα
Στον δρόμο, στα σκαλιά σου
Κι ήταν το σπίτι σου κλειστό
Κι ήταν το σπίτι σου κλειστό.

Πόσες φορές σου ζήτησα
Μέσα στην αγκαλιά σου
Λιγάκι να ξεκουραστώ
Λιγάκι να ξεκουραστώ.

Στον δρόμο τον μεγάλο
Ο ένας πλάι στον άλλο
Ο ένας πλάι στον άλλο
Στον δρόμο τον μεγάλο
Μονάχοι μας οι δυο
Μονάχοι μας οι δυο.

Σε τούτη την παλιοζωή
Σε τούτη την παλιοζωή
Σε τούτη την παλιοζωή
Να περπατήσουμε μαζί
Να περπατήσουμε μαζί
Να περπατήσουμε μαζί.













Από το δίσκο "Η στεναχώρια μου"

Η νοσταλγία

Στίχοι: Κώστας Βίρβος
Μουσική: Θόδωρος Δερβενιώτης


Σαν ηφαίστειο που βγάζει
Λάβα και φωτιά
Η καρδιά μου αναστενάζει
Μες στην ξενιτειά.

Όταν σκέπτομαι με πόνο
Τους καλούς γονείς
Την αγάπη μου, τους φίλους
Και τους συγγενείς.

Σαν ηφαίστειο που βγάζει
Λάβα και φωτιά
Η καρδιά μου αναστενάζει
Από σας μακριά.

Στείλτε όλοι την ευχή σας
Γρήγορα να `ρθώ
Πριν με λιώσει η νοσταλγία
Πριν να μαραθώ.

Κάθε μέρα, κάθε ώρα
Κάθε μου στιγμή
Είναι πόνος, είναι δάκρυ
Μες στην ξένη γη.

Σαν ηφαίστειο που βγάζει
Λάβα και φωτιά
Η καρδιά μου αναστενάζει
Από σας μακριά.














Από το δίσκο "Η στεναχώρια μου"



Έκανα το δάκρυ μου μελάνι


 
Στίχοι: Κώστας Βίρβος
Μουσική: Θόδωρος Δερβενιώτης
Έτος: 1970


Έκανα το δάκρυ μου μελάνι
Και χαρτί τη δόλια μου καρδιά
Να σου γράψω αγάπη μου πως φτάνει
Φτάνει πια να ζούμε μακριά.

Κι αν είχες κάνει κάποιο σφάλμα
Σε συγχωρώ μ’ αυτό το γράμμα.

Σε συγχώρεσα, γύρισε
Την καρδιά μου τη λύγισε
Κάποιος φίλος που σε είδε να κλαις
Σε συγχώρεσα, γύρισε
Πέτρα ήταν και κύλησε
Ένα λάθος που έκανες χθες.

Κι αν πονώ αγάπη μου ακόμη
Να σε τιμωρήσω δεν μπορώ
Τώρα που σου δίνω όμως συγγνώμη
Με τον τρόπο μου σε τιμωρώ.

Πόνους και τύψεις όταν νιώσεις
Θα κλάψεις και θα μετανιώσεις.

Σε συγχώρεσα, γύρισε
Την καρδιά μου τη λύγισε
Κάποιος φίλος που σε είδε να κλαις
Σε συγχώρεσα, γύρισε
Πέτρα ήταν και κύλησε
Ένα λάθος που έκανες χθες.













Από το δίσκο "Η στεναχώρια μου"


Στο σταυροδρόμι του χωρισμού

 
Στίχοι: Στέλιος Καζαντζίδης
Μουσική: Στέφανος Βαρτάνης


Στο σταυροδρόμι που θάψαμε
Τη μεγάλη αγάπη μας
Και μια ιστορία
Πέρασα χτες και δάκρυσα
Χαμένη μου λατρεία.

Μια προσευχή τα χείλη μου θα πουν
Αγαπημένη μου με πόνο σε ζητούν
Πού να `σαι, πού να `σαι, πού να `σαι
Γλυκιά μου χαρά, γύρνα ξανά
Σε φωνάζει η καρδιά.

Στο σταυροδρόμι του χωρισμού
Θα φυτέψω μια μυρτιά
Να θυμάμαι εσένα
Κι όταν περνώ να τη φιλώ
Σαν να φιλώ εσένα.

Μια προσευχή τα χείλη μου θα πουν
Αγαπημένη μου με πόνο σε ζητούν
Πού να `σαι, πού να `σαι, πού να `σαι
Γλυκιά μου χαρά, γύρνα ξανά
Σε φωνάζει η καρδιά.













Από το δίσκο "Η στεναχώρια μου"

Τα παλάτια της αγάπης

Στίχοι: Ευάγγελος Ατραΐδης & Παύλος Ζεμανίδης
Μουσική: Γιάννης Βασιλόπουλος


Θέλω κάπου να μιλήσω, να με νιώσουν
Μα φοβάμαι πιο πολύ μη με πληγώσουν
Ποιος έχει δυνατή καρδιά
Που δεν την πιάνει πόνος
Να μοιραστεί τις πίκρες μου
Να μην τις έχω μόνος.

Όσοι είναι οι καημοί μου
Είναι τ’ άστρα τ’ ουρανού
Μα δεν νοιάζεται κανένας
Για τον πόνο τ’ αλλουνού.

Τα παλάτια της αγάπης που `χα χτίσει
Απ’ της μοίρας τον βοριά έχουν γκρεμίσει
Καράβι είμαι χάρτινο
Στου πόνου την πλημμύρα
Κι αναρωτιέμαι, άραγε
Πού θα με βγάλει η μοίρα.

Όσοι είναι οι καημοί μου
Είναι τ’ άστρα τ’ ουρανού
Μα δεν νοιάζεται κανένας
Για τον πόνο τ’ αλλουνού.













Από το δίσκο "Η στεναχώρια μου"

Θα Φύγω Μακρυά Σου

Στίχοι: Στέλιος Καζαντζίδης
Μουσική: Στέλιος Καζαντζίδης

Το τραγούδι περιλαμβάνεται στο δίσκο του Στέλιου "Ότι δεν είπα" και ερμηνεύει η Κατερίνα Στανίση.

Στην αγκαλιά σου σφίξε με,
στην αγκαλιά σου σφίξε με,
αγάπη μου μεγάλη,
ποιος ξέρει πότε στη ζωή,
θα ιδωθούμε πάλι,
ποιος ξέρει πότε στη ζωή,
θα ιδωθούμε πάλι.

Για τελευταία πια φορά,
για τελευταία πια φορά,
κέρνα με τα φιλιά σου,
σε λίγο θα χωρίσουμε,
θα φύγω μακριά σου,
σε λίγο θα χωρίσουμε,
θα φύγω μακριά σου.

Με την ελπίδα στην καρδιά,
με την ελπίδα στην καρδιά,
το "έχε γεια" ας πούμε,
κι αν είναι θέλημα Θεού
θα ξανανταμωθούμε,
κι αν είναι θέλημα Θεού
θα ξανανταμωθούμε.

Κι αν είναι θέλημα Θεού
θα ξανανταμωθούμε.













Από το δίσκο "Ότι δεν είπα"

Η Στεναχώρια μου

Στίχοι: Στέφανος Βαρτάνης
Μουσική: Στέλιος Καζαντζίδης


Η στεναχώρια μου δεν είναι φωτιά
η στεναχώρια μου δεν είναι φωτιά
να πιω νερό να σβήσει
να πιω νερό να σβήσει.

Είναι μαράζι ο χωρισμός
είναι ένας πόνος και σπαραγμός.

Ότι εγώ αγάπησα
η μοίρα μου το παίρνει
να μη γελούν τα χείλη μου
κι ο πόνος να με δέρνει.

Η στεναχώρια μου με πλήγωσε
η στεναχώρια μου με πλήγωσε
άσπρισάν τα μαλλιά μου
άσπρισάν τα μαλλιά μου

Απ’ τη δική σου την απονιά
πληγές γεμάτη είν’ η καρδιά.

Ότι εγώ αγάπησα
η μοίρα μου το παίρνει
να μη γελούν τα χείλη μου
κι ο πόνος να με δέρνει.













 Από το δίσκο "Η στεναχώρια μου"

Στην Ελλάς του 2000

Στίχοι: Σαράντης Αλιβιζάτος
Μουσική: Αντώνης Βαρδής


Νεοέλληνες με γεια σας,
τα καινούρια σας τα στέκια
χάρισμά σας.
Δε μου κάνει αυτή η νύχτα
στήνω γλέντι σ’ άλλη πίστα,
μαζί μας Στέλιο ρίχτα.

Για τους φίλους π’ αγαπάω
δυο χαμόγελα χρωστάω
κι απόψε τραγουδάω.
Τ’ άδικο που έχω ζήσει
η αγάπη το `χει σβήσει,
τραγούδι έχει γεννήσει.

Γλυκό νερό στην κόλαση
θα πιούμε εδώ μαζί σου,
εμείς που μεγαλώσαμε
με την αναπνοή σου.

Γλυκό νερό στην κόλαση
κοντά σας παίρνω θέση,
καρδιά μου μη γυρνάς
εκεί που είχες πονέσει.

Στην Ελλάς του δυο χιλιάδες
γίναν όλοι βασιλιάδες,
λαϊκοί τραγουδιστάδες.
Στη δικιά μας κοινωνία
ζούσαμε άλλη αγνωνία,
μην πας στη Γερμανία.

Πες μου τι θα κάνεις τώρα
έτσι που σε καταντήσαν
πατρίδα σερβιτόρα.
Στα σκυλάδικα χορεύεις
μες στη νύχτα ταξιδεύεις
ταυτότητα γυρεύεις.



Καρδιά Παραπονιάρα

Στίχοι: Γιάννης Λελάκης
Μουσική: Απόστολος Χατζηχρήστος


Ποια λύπη σε βαραίνει
βαριά κι αφόρητη
καρδιά παραπονιάρα
κι απαρηγόρητη

Σ’ αυτόν τον ψέυτη κόσμο
τον τόσο άπονο
Καρδιά γιατί να λειώνεις
με το παράπονο

Ποιος σ’ έχει αδικήσει
και σε ξεγέλασε
μίλησε καρδιά μου
και χαμογέλασε














Από το δίσκο "Ότι δεν είπα"

Αναζήτηση Τραγουδιών και Στίχων


Τραγούδια

Αγάπησα και πόνεσα Έι καπετάνιε Κόκκινο - Μαύρο Πικρός καφές
Αγκινάρα με τα αγκάθια  Είν' όλα μαύρα Κράτα καρδιά Πλήγωσε με όσο θέλεις 
Αγριολούλουδο  Είσαι η ζωή μου Λασπωμένα Όνειρα Ποια είσαι εσύ 
Άδειες φεύγουνε οι νύχτες Έκανα το δάκρυ μου μελάνι Μάγκα μου περαστικά σου Ποιος δρόμος είναι ανοιχτός
Αθήνα Ένα πιάτο άδειο στο τραπέζι Μαζί σου πως να ζήσω Ποιος είδε γλάρο στα βουνά
Αθήνα-Πειραιάς-Θεσσαλονίκη Ένα τραγούδι θλιβερό Μάνα μου Ποιος θα με πληροφορήσει
Ακόμα και στην κόλαση Ένας μάγκας στο Βοτανικό Μαντουμπάλα Που είσαι μάνα να με δεις
Αλίμονο σ' εμένα Ένας σκύλος και μια γυναίκα Μάτωσε-Μάτωσε Πριν το χάραμα
Αλλοτινές μου εποχές Έξω απ' άδικο Μαυρομάνικο μαχαίρι Προσευχή
Αμάν Έξω ντέρτια και καημοί Με γέρασε η ξενιτιά Πυρετός
Αν είναι η Αγάπη Έγκλημα Έπεσα έξω Με έκαψες με κατάστρεψες Σαββατόβραδο
Αν ήξερες ποιός είμαι εγώ Έρχονται χρόνια δύσκολα Μεσάνυχτα που να σε βρω Σαν απόκληρος γυρίζω
Αν ρωτάς να σου πω Έφυγες και πού μ΄ αφήνεις  Μετάνιωσες Σαν την καλαμιά στον κάμπο
Ανάθεμα την τύχη μου Έφυγες μ΄ έναν άλλονε Μην Κλαις Σαν τον πουλημένο σκλάβο
Αναστενάζω βγαίνει φωτιά Έχεις άντρα χρυσοχέρη Μια γυναίκα έφυγε Σε διώξαν απ΄ την Κοκκινιά
Ανεμώνα Έχω μια αγάπη Μια γυναίκα πέρασε Σε τούτο το παλιόσπιτο
Ανήμπορος 'Εψαξα άδικα να βρω  Μια Καινούργια Κοινωνία Σήκω χόρεψε κουκλί μου
Άνθρωπε άδικε γιατί Ζηλεύω τα πουλιά Μια Κυριακή στη Φυλακή Στα βράχια της Πειραϊκής
Αντιλαλούνε τα βουνά Ζιγκουάλα Μια μέρα πριν πεθάνω Στα χέρια σου μεγάλωσαν
Απ' τα ψηλά πατώματα Η αγάπη κι ο παράς Μια παλιά ιστορία Σταλαματιά, σταλαματιά
Απ' τα ψηλά στα χαμηλά Η ζωή μου όλη Μοίρα μου μ΄ έχεις μισήσει Στην Ελλάς του 2000 
Απ' τις παρανομίες μου Η Θεατρίνα Μονάχος Παραστράτησα Στην οδό της τρέλας
Από τα πολλά Φαρμάκια Η καμπάνα σημαίνει Μόνος Στην ψάθα θα πεθάνω
Απόκληρος της κοινωνίας Η καρδιά μου ας όψεται Μπρος στο ρημαγμένο σπίτι Στις φάμπρικες της Γερμανίας
Άπονες εξουσίες Η Καρδιά Της Μάνας Να περπατήσουμε μαζί Στο άδειο Προσκεφάλι
Άπονη Ζωή Η Κοινωνία Νέοι και γέροι ναυτικοί  Στο πικραμένο δειλινό
Άπονη καρδιά Η νοσταλγία Νόμιζα πως ήταν φίλοι Στο σταυροδρόμι του χωρισμού
Απόψε σ΄ έχω στην αγκαλιά μου Η πιο μεγάλη αμαρτία Νυχτερίδες κι αράχνες Στο τραπέζι που τα πίνω
Απόψε φίλα με Η πληγωμένη μου καρδιά Ξεκινήσαμε με όνειρα χρυσά Συγχώρεσε με
Αραπίνες Η πρώτη αγάπη σου είμαι εγώ Ξέρω Νεκρούς Συννεφιασμένη Κυριακή
Άργησα να σε γνωρίσω Η Στεναχώρια μου Ξεσπά η μπόρα Σχίζονται κάμποι και βουνά
Ας ήτανε ο πόνος ένα τσιγάρο δρόμος Η χήρα Ξέχασέ με, ξέχασέ με Τα καλά παιδιά
Άσε με να ζήσω μοναχός Ήθελα να 'μουνα Πασάς Ο Αντώνης Ο Βαρκάρης Τα μαλλιά τα γκρίζα
Άσπρο πουκάμισο φορώ Ηλιοβασίλεμα σωστό Ο Γυάλινος Κόσμος Τα ξενύχτια κι οι όμορφες γυναίκες
Αυτή η νύχτα μένει Θα βρω μουρμούρη μπαγλαμά Ο ζωντανός ο χωρισμός Τα παλάτια της αγάπης
Αφήστε με να κλάψω Θα ξανατραγουδήσω Ο Καλός καλό δεν έχει Τα πονεμένα δειλινά
Αχάριστε Κόσμε Θα Φύγω Μακρυά Σου Ο καψούρης Τα ροζιασμένα χέρια μου
Βαθιά στη θάλασσα θα πέσω Θέλω να πεθάνω Ο μπάρμπα-Γιάννης Τα χείλη σου όσα κι αν πουν
Βαριά χτυπούν τα σήμαντρα Θέλω να πω τον πόνο μου Ο Τραγουδιστής Τέτοια κούκλα και τσαχπίνα
Βραδιάζει Θεσσαλονίκη μου Ο Χάρος Την έδιωξα κι όμως την αγαπώ
Βράχο βράχο Θλιμμένο δειλινό Ο Ψαράς Την Παρασκευή το βράδυ
Βρε άνθρωπε κατήγορε Ίσως αύριο Οι αισθηματίες Την πόρτα μη μου κλείνεις
Βύθισε μου το μαχαίρι Καθένας με τον πόνο του Οι μισοί καλοί Τι θέλεις από μένανε
Γεια σου Περαία αθάνατε  Και οι άντρες κλαίνε Όλα εδώ πληρώνονται Το άδικο δεν ευλογείται
Γέρασα πριν την ώρα μου Και πού Θεός Όλα μάταια, όλα ψεύτικα Το ανήλικο
Για δυο μάτια απόψε πίνω Καινούργιες Συμφορές Όποια και να `σαι Το δικό σου αμάρτημα
Για μας ποτέ μην ξημερώσει Καλύτερα μια μαχαιριά Όπου άνθρωπος κακία Το δρομολόι της ζωής
Για μένα αστράφτει και βροντά Κανείς δεν ήρθε να με δει Όση γλύκα έχουνε τα χείλη σου Το θολωμένο μου μυαλό
Για μπάνιο πάω Κάποια μάνα αναστενάζει Όταν βλέπετε να κλαίω Το κλάμα της πενιάς 
Γιατί Με Ξύπνησες Πρωί Καρδιά Παραπονιάρα Ουίσκι τζιν και φρούμελ Το μεγάλο ψάρι
Γυρίζω απ’ τη νύχτα Καρδιά πληγωμένη Πάει κι αυτός Το πέλαγο είναι βαθύ
Δέκα παλικάρια Κατάδικος για πάντα Παίξε Χρήστο το Μπουζούκι Το τελευταίο ραντεβού
Δεν θα ξαν' αγαπήσω Καταραμένη να 'σαι Πάνω στου τοίχου το κάρφι Το τρένο Γερμανίας Αθηνών
Δεν θέλω το κακό σου Καταραμένο Σάββατο Παράπονο Το ψωμί τη ξενιτιάς
Δεν σε πιστεύω  Κατάστρεψες τα νιάτα μου Παραστράτησα για σένα Τραγουδώ
Δεν σε ρωτώ ποια ήσουνα Καταστροφές και Συμφορές Πάρε τα χνάρια μου Υπάρχουν και καλά παιδιά
Δεν σου έλειπε τίποτα Κάτω απ’ το πουκάμισό μου Πάρε φωτιά και κάψε με Υπάρχω
Δρόμος δίχως σύνορα Κάψε κάψε Πάψε να ρωτάς Φαράχ
Δυο πόρτες έχει η ζωή Κάψτε, Κάψτε την καρδιά μου Πέθανε το πιο καλό παιδί Φεύγω μανούλα μου γλυκειά
Δυστυχώς Κελί μου κατασκότεινο Πέντε πάνω πέντε κάτω Φεύγω με πίκρα στα ξένα
Εγώ είμαι αϊτός Κι αν γελάω είναι ψέμα Πέτρα θα ρίξω πίσω Φεύγω να ξενιτευτώ
Εγώ θα σε γλιτώσω Κλάψε σήμερα καρδιά μου Πέτρινα χρόνια Φίλε μου καλέ
Εγώ καλός γεννήθηκα Κλείστε την Πόρτα της Ζωής Πέφτουν της βροχής οι στάλες Φύγε κι άσε με
Εγώ με την αξία μου Κοινωνία Ένοχη Ψιλοβρέχει