Τα Πονεμένα Δειλινά


Στίχοι: Γιώργος Μητσάκης
Μουσική: Γιώργος Μητσάκης

Τα πονεμένα δειλινά
και τα θλιμμένα βράδια
εσένα συλλογίζουμαι
πονώ και βασανίζουμαι
και ζω με χτυποκάρδια

Τα πονεμένα δειλινά
και τα θλιμμένα βράδια

Το πληγωμένο μου κορμί
έλα κι αγκάλιασέ το
το στήθος μου ματώνεται
και η ζωή μου σώνεται
το τέλος μου το βλέπω

Το πονεμένο μου κορμί
έλα κι αγκάλιασέ το

Μια ματωμένη χαραυγή
θα μ’αγκαλιάσει ο χάρος
δυο ξένοι θα με κλάψουνε
δυο ξένοι θα με θάψουνε
και συ θα το `χεις βάρος




Θέλω να πεθάνω


Στίχοι: Μπάμπης Μπακάλης
Μουσική: Μπάμπης Μπακάλης

Θέλω να πεθάνω, θέλω να πεθάνω,
θέλω να πεθάνω για να μην πονώ,
μα ποιος θα κοιτάξει το φτωχόσπιτό μου,
όταν θ’ απομείνει έρημο κι ορφανό.

Έχω μανούλα κι αδελφές, γυναίκα και παιδάκια
κι αν κλείσω τα ματάκια μου, θα μείνουν στα σοκάκια.

Δεν περνάει μέρα, δεν περνάει μέρα,
δεν περνάει μέρα να μην πικραθώ,
όλα, πια, τα βάρη πέσανε σ’ εμένα
και στα δυο μου πόδια πώς θα κρατηθώ.

Έχω μανούλα κι αδελφές, γυναίκα και παιδάκια
κι αν κλείσω τα ματάκια μου, θα μείνουν στα σοκάκια.

Θέλω να πεθάνω, θέλω να πεθάνω,
θέλω να πεθάνω για να λυτρωθώ,
μα η μαύρη φτώχεια μ’ έχει δικασμένο,
ούτε να πεθάνω, ούτε και να ζω.



Αχάριστε Κόσμε


Στίχοι: Κώστας Βίρβος
Μουσική: Γιώργος Μητσάκης

Ο κόσμος είναι αχάριστος,
η κοινωνία σκάρτη
οι φίλοι σου κι οι συγγενείς,
κι οι συγγενείς σου βγάζουνε το μάτι

Αχάριστε κόσμε και ντουνιά,
αχ ντουνιά και κοινωνία σκάρτη

Κι όταν σε δούνε δυστυχή
σε κάποιο μονοπάτι
κάνουν πως δε σε ξέρουνε
δε σε ξέρουνε και σου γυρνούν την πλάτη

Αχάριστε κόσμε και ντουνιά,
αχ ντουνιά και κοινωνία σκάρτη

Φεύγει η γυναίκα π’ αγαπάς,
και τρως ψωμί κι αλάτι
σε κάποια δύσκολη στιγμή
δύσκολη στιγμή
σ’ αφήνει αμανάτι

Αχάριστε κόσμε και ντουνιά,
αχ ντουνιά και κοινωνία σκάρτη



Το πέλαγο είναι βαθύ


Στίχοι: Μάνος Χατζιδάκις
Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις

Το πέλαγο είναι βαθύ,
κι η αγάπη είναι μεγάλη
έχω έναν πόνο στην ψυχή
και ποιος θα μου τον βγάλει

Το πέλαγο είναι γλυκό,
χάδι μαζί και δάκρυ
και με κυλάει αφρίζοντας
στου ορίζοντα την άκρη.

Το πέλαγο είναι παιδί,
τρέχει και δεν το φτάνω
παιδί και στην αγάπη του,
που σαν παιδί το χάνω.



Κόκκινο - Μαύρο

Στίχοι: Κώστας Βίρβος
Μουσική: Απόστολος Καλδάρας
Έτος: 1958
Μπουζούκι: Γ.Τσιμπιδης
Β' φωνή Μαρινέλλα


Τα κόκκινα τα χείλια σου
στη μαύρη την καρδιά σου,
κόκκινο μαύρο έπαιξα 
και τη χαρά μου έχασα,
αχάριστη, αχάριστη κοντά σου.

Κόκκινο μαύρο μαύρο έπαιξα, 
αγάπη να κερδίσω,
μα κέρδισα τη συμφορά 
με το να σ’ αγαπήσω.

Περιουσίες χάλασα 
μες στα δικά σου δίχτυα,
όλα συντρίμια έγιναν
κι εμένα μου απέμειναν
του πόνου τα, του πόνου τα ξενύχτια.

Κόκκινο μαύρο μαύρο έπαιξα,
αγάπη να κερδίσω,
μα κέρδισα τη συμφορά
με το να σ’ αγαπήσω.

Μες στα πολλά σου θύματα 
γράψε κι ακόμα ένα
και σένα όμως μια βραδιά 
θα σου την πάρουν την καρδιά
κι όλα τα κε κι όλα τα κερδισμένα.

Κόκκινο μαύρο μαύρο έπαιξα, 
αγάπη να κερδίσω,
μα κέρδισα τη συμφορά
 με το να σ’ αγαπήσω.



Άπονη καρδιά

Στίχοι: Χρήστος Κολοκοτρώνης
Μουσική: Μελίνα Κολοκοτρώνη
Έτος: 1957

Άπονη καρδιά, άπονη καρδιά,
να το ξέρεις, μια βραδιά θ’ αναστενάξεις,
θα πονέσεις και πολύ πικρά θα κλάψεις,
θα `ρθει μια βραδιά να πονάς βαριά
άπονη καρδιά, άπονη καρδιά.

Θα σ’ εκδικηθώ, θα σ’ εκδικηθώ,
τώρα θα σ’ εκδικηθώ, η ώρα φτάνει,
να πληρώσεις τις ζημιές που μου `χεις κάνει,
θα `ρθει μια βραδιά να πονάς βαριά
άπονη καρδιά, άπονη καρδιά.

Άπονη καρδιά, άπονη καρδιά,
όπως με κατάντησες θα καταντήσεις
και συγγνώμη μη σκεφτείς να μου ζητήσεις,
θα `ρθει μια βραδιά να πονάς βαριά
άπονη καρδιά, άπονη καρδιά.


Που είσαι μάνα να με δεις

Μουσική: Τ. Λαβίδας
Στίχοι: Χρ. Κολοκοτρώνης
Έτος: 1955

Που είσαι μάνα να με δεις
να κλάψει η καρδιά σου,
μου έχουν ρίξει άδικο
και ζω σαν τον κατάδικο
μανούλα μου μακριά σου.

Που είσαι μάνα να με δεις
να κλάψεις να με λυπηθείς.

Ο κόσμος με κατηγορεί
δεν ξέρω τι να κάνω,
το δίκιο μου αν δεν το βρω
μ' ένα παράπονο πικρό
μια μέρα θα πεθάνω

Που είσαι μάνα να με δεις
να κλάψεις να με λυπηθείς

Που είσαι μάνα μου γλυκιά
αχ να 'σουνα κοντά μου,
αυτή τη θλιβερή βραδιά
να μου ΄δινες παρηγοριά
στα μαύρα βάσανα μου.

Που είσαι μάνα να με δεις
να κλάψεις να με λυπηθείς





Ο ζωντανός ο χωρισμός

Στίχοι: Γιώργος Μητσάκης
Μουσική: Γιώργος Μητσάκης

Όταν θα μείνεις μόνος σου
κανείς δε σε προσέχει
ο ζωντανός ο χωρισμός
παρηγοριά δεν έχει.

Θα παίζουνε τα όργανα
κι ο κόσμος θα γλεντάει
πού είναι η αγάπη μου
κανείς δε θα ρωτάει.

Όταν θα μείνεις μόνος σου
κανείς δε σε προσέχει
ο ζωντανός ο χωρισμός
παρηγοριά δεν έχει.

Απόψε που `μαι μόνος μου
θα πιω και θα μεθύσω
θα γείρω στο γιατάκι μου
κι ας μη ξαναξυπνήσω.

Όταν θα μείνεις μόνος σου
κανείς δε σε προσέχει
ο ζωντανός ο χωρισμός
παρηγοριά δεν έχει.



Βαθιά στη θάλασσα θα πέσω


Στίχοι: Χαράλαμπος Βασιλειάδης
Μουσική: Γιώργος Ζαμπέτας
Έτος: 1956

Βαθιά στη θάλασσα θα πέσω
να με σκεπάσει το νερό
τη δύστυχη ζωή που κάνω
να την αντέξω δεν μπορώ

Θα ξεχαστώ από τους φίλους
θα με ξεχάσουν συγγενείς
και θα χαθώ σ’ αυτά τα βάθη
που δε θα τα πάτησε κανείς

Βαθιά στη θάλασσα θα πέσω
να με σκεπάσει το νερό
τα κύματα να μ’ αγκαλιάσουν
το φως να μην το ξαναδώ.



Σχίζονται κάμποι και βουνά

Στίχοι: Χρήστος Κολοκοτρώνης
Μουσική: Θόδωρος Δερβενιώτης
Έτος: 1954

Σχίζονται κάμποι και βουνά,
βουίζουν τα λαγκάδια.
Μια μάνα που βαθιά πονά
το μοιρολόι αρχινά
τις νύχτες και τα βράδια.

Σχίζονται κάμποι και βουνά,
μια μάνα κλαίει και πονά.

Μέσα στα δάση τριγυρνά
το Χάρο ν’ ανταμώσει.
Της έχει πάρει το παιδί
κι η δόλια τον παρακαλεί
να της το ξαναδώσει.

Σχίζονται κάμποι και βουνά,
μια μάνα κλαίει και πονά.

Μην κλαις, μανούλα, μη ζητάς
από το Χάρο χάρη,
γιατί έχει άπονη ψυχή,
έτσι θα ’ρθει μια χαραυγή
και σένα να σε πάρει.

Σχίζονται κάμποι και βουνά,
μια μάνα κλαίει και πονά.



Αναζήτηση Τραγουδιών και Στίχων


Τραγούδια

Αγάπησα και πόνεσα Έι καπετάνιε Κόκκινο - Μαύρο Πικρός καφές
Αγκινάρα με τα αγκάθια  Είν' όλα μαύρα Κράτα καρδιά Πλήγωσε με όσο θέλεις 
Αγριολούλουδο  Είσαι η ζωή μου Λασπωμένα Όνειρα Ποια είσαι εσύ 
Άδειες φεύγουνε οι νύχτες Έκανα το δάκρυ μου μελάνι Μάγκα μου περαστικά σου Ποιος δρόμος είναι ανοιχτός
Αθήνα Ένα πιάτο άδειο στο τραπέζι Μαζί σου πως να ζήσω Ποιος είδε γλάρο στα βουνά
Αθήνα-Πειραιάς-Θεσσαλονίκη Ένα τραγούδι θλιβερό Μάνα μου Ποιος θα με πληροφορήσει
Ακόμα και στην κόλαση Ένας μάγκας στο Βοτανικό Μαντουμπάλα Που είσαι μάνα να με δεις
Αλίμονο σ' εμένα Ένας σκύλος και μια γυναίκα Μάτωσε-Μάτωσε Πριν το χάραμα
Αλλοτινές μου εποχές Έξω απ' άδικο Μαυρομάνικο μαχαίρι Προσευχή
Αμάν Έξω ντέρτια και καημοί Με γέρασε η ξενιτιά Πυρετός
Αν είναι η Αγάπη Έγκλημα Έπεσα έξω Με έκαψες με κατάστρεψες Σαββατόβραδο
Αν ήξερες ποιός είμαι εγώ Έρχονται χρόνια δύσκολα Μεσάνυχτα που να σε βρω Σαν απόκληρος γυρίζω
Αν ρωτάς να σου πω Έφυγες και πού μ΄ αφήνεις  Μετάνιωσες Σαν την καλαμιά στον κάμπο
Ανάθεμα την τύχη μου Έφυγες μ΄ έναν άλλονε Μην Κλαις Σαν τον πουλημένο σκλάβο
Αναστενάζω βγαίνει φωτιά Έχεις άντρα χρυσοχέρη Μια γυναίκα έφυγε Σε διώξαν απ΄ την Κοκκινιά
Ανεμώνα Έχω μια αγάπη Μια γυναίκα πέρασε Σε τούτο το παλιόσπιτο
Ανήμπορος 'Εψαξα άδικα να βρω  Μια Καινούργια Κοινωνία Σήκω χόρεψε κουκλί μου
Άνθρωπε άδικε γιατί Ζηλεύω τα πουλιά Μια Κυριακή στη Φυλακή Στα βράχια της Πειραϊκής
Αντιλαλούνε τα βουνά Ζιγκουάλα Μια μέρα πριν πεθάνω Στα χέρια σου μεγάλωσαν
Απ' τα ψηλά πατώματα Η αγάπη κι ο παράς Μια παλιά ιστορία Σταλαματιά, σταλαματιά
Απ' τα ψηλά στα χαμηλά Η ζωή μου όλη Μοίρα μου μ΄ έχεις μισήσει Στην Ελλάς του 2000 
Απ' τις παρανομίες μου Η Θεατρίνα Μονάχος Παραστράτησα Στην οδό της τρέλας
Από τα πολλά Φαρμάκια Η καμπάνα σημαίνει Μόνος Στην ψάθα θα πεθάνω
Απόκληρος της κοινωνίας Η καρδιά μου ας όψεται Μπρος στο ρημαγμένο σπίτι Στις φάμπρικες της Γερμανίας
Άπονες εξουσίες Η Καρδιά Της Μάνας Να περπατήσουμε μαζί Στο άδειο Προσκεφάλι
Άπονη Ζωή Η Κοινωνία Νέοι και γέροι ναυτικοί  Στο πικραμένο δειλινό
Άπονη καρδιά Η νοσταλγία Νόμιζα πως ήταν φίλοι Στο σταυροδρόμι του χωρισμού
Απόψε σ΄ έχω στην αγκαλιά μου Η πιο μεγάλη αμαρτία Νυχτερίδες κι αράχνες Στο τραπέζι που τα πίνω
Απόψε φίλα με Η πληγωμένη μου καρδιά Ξεκινήσαμε με όνειρα χρυσά Συγχώρεσε με
Αραπίνες Η πρώτη αγάπη σου είμαι εγώ Ξέρω Νεκρούς Συννεφιασμένη Κυριακή
Άργησα να σε γνωρίσω Η Στεναχώρια μου Ξεσπά η μπόρα Σχίζονται κάμποι και βουνά
Ας ήτανε ο πόνος ένα τσιγάρο δρόμος Η χήρα Ξέχασέ με, ξέχασέ με Τα καλά παιδιά
Άσε με να ζήσω μοναχός Ήθελα να 'μουνα Πασάς Ο Αντώνης Ο Βαρκάρης Τα μαλλιά τα γκρίζα
Άσπρο πουκάμισο φορώ Ηλιοβασίλεμα σωστό Ο Γυάλινος Κόσμος Τα ξενύχτια κι οι όμορφες γυναίκες
Αυτή η νύχτα μένει Θα βρω μουρμούρη μπαγλαμά Ο ζωντανός ο χωρισμός Τα παλάτια της αγάπης
Αφήστε με να κλάψω Θα ξανατραγουδήσω Ο Καλός καλό δεν έχει Τα πονεμένα δειλινά
Αχάριστε Κόσμε Θα Φύγω Μακρυά Σου Ο καψούρης Τα ροζιασμένα χέρια μου
Βαθιά στη θάλασσα θα πέσω Θέλω να πεθάνω Ο μπάρμπα-Γιάννης Τα χείλη σου όσα κι αν πουν
Βαριά χτυπούν τα σήμαντρα Θέλω να πω τον πόνο μου Ο Τραγουδιστής Τέτοια κούκλα και τσαχπίνα
Βραδιάζει Θεσσαλονίκη μου Ο Χάρος Την έδιωξα κι όμως την αγαπώ
Βράχο βράχο Θλιμμένο δειλινό Ο Ψαράς Την Παρασκευή το βράδυ
Βρε άνθρωπε κατήγορε Ίσως αύριο Οι αισθηματίες Την πόρτα μη μου κλείνεις
Βύθισε μου το μαχαίρι Καθένας με τον πόνο του Οι μισοί καλοί Τι θέλεις από μένανε
Γεια σου Περαία αθάνατε  Και οι άντρες κλαίνε Όλα εδώ πληρώνονται Το άδικο δεν ευλογείται
Γέρασα πριν την ώρα μου Και πού Θεός Όλα μάταια, όλα ψεύτικα Το ανήλικο
Για δυο μάτια απόψε πίνω Καινούργιες Συμφορές Όποια και να `σαι Το δικό σου αμάρτημα
Για μας ποτέ μην ξημερώσει Καλύτερα μια μαχαιριά Όπου άνθρωπος κακία Το δρομολόι της ζωής
Για μένα αστράφτει και βροντά Κανείς δεν ήρθε να με δει Όση γλύκα έχουνε τα χείλη σου Το θολωμένο μου μυαλό
Για μπάνιο πάω Κάποια μάνα αναστενάζει Όταν βλέπετε να κλαίω Το κλάμα της πενιάς 
Γιατί Με Ξύπνησες Πρωί Καρδιά Παραπονιάρα Ουίσκι τζιν και φρούμελ Το μεγάλο ψάρι
Γυρίζω απ’ τη νύχτα Καρδιά πληγωμένη Πάει κι αυτός Το πέλαγο είναι βαθύ
Δέκα παλικάρια Κατάδικος για πάντα Παίξε Χρήστο το Μπουζούκι Το τελευταίο ραντεβού
Δεν θα ξαν' αγαπήσω Καταραμένη να 'σαι Πάνω στου τοίχου το κάρφι Το τρένο Γερμανίας Αθηνών
Δεν θέλω το κακό σου Καταραμένο Σάββατο Παράπονο Το ψωμί τη ξενιτιάς
Δεν σε πιστεύω  Κατάστρεψες τα νιάτα μου Παραστράτησα για σένα Τραγουδώ
Δεν σε ρωτώ ποια ήσουνα Καταστροφές και Συμφορές Πάρε τα χνάρια μου Υπάρχουν και καλά παιδιά
Δεν σου έλειπε τίποτα Κάτω απ’ το πουκάμισό μου Πάρε φωτιά και κάψε με Υπάρχω
Δρόμος δίχως σύνορα Κάψε κάψε Πάψε να ρωτάς Φαράχ
Δυο πόρτες έχει η ζωή Κάψτε, Κάψτε την καρδιά μου Πέθανε το πιο καλό παιδί Φεύγω μανούλα μου γλυκειά
Δυστυχώς Κελί μου κατασκότεινο Πέντε πάνω πέντε κάτω Φεύγω με πίκρα στα ξένα
Εγώ είμαι αϊτός Κι αν γελάω είναι ψέμα Πέτρα θα ρίξω πίσω Φεύγω να ξενιτευτώ
Εγώ θα σε γλιτώσω Κλάψε σήμερα καρδιά μου Πέτρινα χρόνια Φίλε μου καλέ
Εγώ καλός γεννήθηκα Κλείστε την Πόρτα της Ζωής Πέφτουν της βροχής οι στάλες Φύγε κι άσε με
Εγώ με την αξία μου Κοινωνία Ένοχη Ψιλοβρέχει