Μουσική: Μανώλης Χιώτης
Τι όμορφη που θα `σουνα βρε παλιοκοινωνία
αν έλειπε το άδικο και η αχαριστία.
Αν έλειπε το άδικο και η συκοφαντία
τι όμορφη που θα `σουνα βρε παλιοκοινωνία.
Σε γνώρισα, σε γνώρισα βρε παλιοκοινωνία
μ’ αχαριστία πλήρωσες την κάθε μου θυσία.
Το πιο μεγάλο έγκλημα είν’ η αχαριστία,
σε γνώρισα, σε γνώρισα βρε παλιοκοινωνία.
Το άδικο, το άδικο, ποτέ δεν ευλογείται
και όμως μ’ αδικήσατε και με κατηγορείτε.
Απ’ το Θεό, απ’ το Θεό μια μέρα θα το βρειτε,
το άδικο, το άδικο, ποτέ δεν ευλογείται.
