Καρδιά πληγωμένη

Στίχοι: Γιώργος Λαύκας
Μουσική: Γιώργος Λαύκας


Καρδιά πληγωμένη
τίποτα πια δε σου μένει
καρδιά πληγωμένη
τίποτα πια δε σου μένει
μια λέξη δε λες
μόνο σιγοκλαίς απελπισμένη

Σκορπάμε σαν πουλιά
μέσα απ’ την καρδιά χίλιες ελπίδες
Φτωχή μου καρδιά
μέσα στη ζωή χαρά δεν είδες
δεν εγέλασα ποτέ
μες την ψεύτρα ζωή
πληγωμένη μου καρδιά
πες μου εσύ το γιατί

Καρδιά πληγωμένη
μες τον πόνο βυθισμένη
Καρδιά πληγωμένη
μες τον πόνο βυθισμένη
μια λέξη δε λες
για μια αγάπη κλαις
που είναι χαμένη


Είσαι η ζωή μου

Στίχοι: Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου
Μουσική: Θόδωρος Δερβενιώτης
Έτος: 1957


Δεν αγάπησα γυναίκα
δεν λαχτάρησα κορμί
όσο λαχταρώ εσένα
κούκλα μου μελαχρινή

Είσαι η ζωή μου
η αναπνοή μου
μ’ άναψες φωτιά
μέσα στην καρδιά
δεν αντέχω πια

Γλύκα μου και φως μου
το φιλί σου δώσ’ μου
μην με τυραννάς
πες πως μ’ αγαπάς
αχ δε με πονάς

Είσαι ο κρυφός καημός μου
της καρδιάς μου ο σεβντάς
βάλθηκες να με πεθάνεις
και στον Άδη να με πας

Είσαι η ζωή μου
η αναπνοή μου
μ’ άναψες φωτιά
μέσα στην καρδιά
δεν αντέχω πια

Γλύκα μου και φως μου
το φιλί σου δώσ’ μου
μην με τυραννάς
πες πως μ’ αγαπάς
αχ δε με πονάς


Η πρώτη αγάπη σου είμαι εγώ

Στίχοι: Γιώργος Μητσάκης
Μουσική: Γιώργος Μητσάκης

Η πρώτη αγάπη σου είμαι εγώ
εγώ σ’ αγάπησα και σ’ αγαπώ

Μαζί στα πρώτα βάσανα
στα πρώτα καρδιοχτύπια
οι δυο μας πρωτοζήσαμε
τα πρώτα μας ξενύχτια

Η πρώτη αγάπη σου είμαι εγώ
εγώ σ’ αγάπησα και σ’ αγαπώ

Ωραία ήταν η ζωή
και ο καιρός περνούσε
κι ο ένας περισσότερο
τον άλλον επονούσε

Και τ’ αποτέλεσμα ήταν αυτό
να καταλήξουμε στο χωρισμό
Να καταλήξουμε στο χωρισμό
το αποτέλεσμα ήταν αυτό

Μα πώς μπορεί ο πόνος μου
να μην είναι μεγάλος
αφού εγώ σ’ αγάπησα
σε χαίρεται ένας άλλος

Εγώ σ’ αγάπησα και σ’ αγαπώ
όμως δεν ήτανε το τυχερό
Όμως δεν ήτανε το τυχερό
εγώ σ’ αγάπησα και σ’ αγαπώ


Δυο πόρτες έχει η ζωή

Στίχοι: Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου
Μουσική: Στέλιος Καζαντζίδης

Το τελευταίο βράδυ μου
απόψε το περνάω
κι όσοι με πίκραναν πολύ
τώρα που φεύγω απ’ τη ζωή
όλους τους συγχωρνάω

Όλα είναι ένα ψέμα
μια ανάσα μια πνοή
σαν λουλούδι κάποιο χέρι
θα μας κόψει μιαν αυγή

Εκεί που πάω δεν περνά
το δάκρυ και ο πόνος
τα βάσανα και οι καημοί
εδώ θα μείνουν στη ζωή
κι εγώ θα φύγω μόνος

Όλα είναι ένα ψέμα
μια ανάσα μια πνοή
σαν λουλούδι κάποιο χέρι
θα μας κόψει μιαν αυγή

Δυο πόρτες έχει η ζωή
άνοιξα μια και μπήκα
σεργιάνισα ένα πρωινό
κι ώσπου να `ρθει το δειλινό
από την άλλη βγήκα

Όλα είναι ένα ψέμα
μια ανάσα μια πνοή
σαν λουλούδι κάποιο χέρι
θα μας κόψει μιαν αυγή



Το άδικο δεν ευλογείται

Στίχοι: Χρήστος Κολοκοτρώνης
Μουσική: Μανώλης Χιώτης

Τι όμορφη που θα `σουνα βρε παλιοκοινωνία
αν έλειπε το άδικο και η αχαριστία.

Αν έλειπε το άδικο και η συκοφαντία
τι όμορφη που θα `σουνα βρε παλιοκοινωνία.

Σε γνώρισα, σε γνώρισα βρε παλιοκοινωνία
μ’ αχαριστία πλήρωσες την κάθε μου θυσία.

Το πιο μεγάλο έγκλημα είν’ η αχαριστία,
σε γνώρισα, σε γνώρισα βρε παλιοκοινωνία.

Το άδικο, το άδικο, ποτέ δεν ευλογείται
και όμως μ’ αδικήσατε και με κατηγορείτε.

Απ’ το Θεό, απ’ το Θεό μια μέρα θα το βρειτε,
το άδικο, το άδικο, ποτέ δεν ευλογείται.


Τα καλά παιδιά

Στίχοι: Χρήστος Κολοκοτρώνης
Μουσική: Θόδωρος Δερβενιώτης


Τα καλά παιδιά είναι καταδικασμένα
μέσα στο παλιοντουνιά
να τα δέρνει απονιά
και να ζουν κατατρεγμένα.

Τα καλά παιδιά είναι καταδικασμένα,
είναι καταδικασμένα.

Οι καλές καρδιές είναι πάντα πληγωμένες
οι καρδιές που αγαπούν
πάντα στη ζωή πονούν
γιατί βγαίνουν γελασμένες.

Οι καλές καρδιές είναι πάντα πληγωμένες,
είναι πάντα πληγωμένες.

Τα καλά παιδιά αχ βρε παλιοκοινωνία
έχουνε αισθήματα
κι όμως τα `χεις θύματα
και τα δέρνει η αγωνία.

Τα καλά παιδιά
ζούνε πάντα μ’ αγωνία.


Στην ψάθα θα πεθάνω

Στίχοι: Κώστας Βίρβος
Μουσική: Βασίλης Καραπατάκης

Στην ψάθα θα πεθάνω, σ, την ψάθα θα πεθάνω,
στην ψάθα θα πεθάνω μονάχος μια βραδιά,
απ’ το φιλότιμο μου, απ’ το φιλότιμο μου,
απ’ το φιλότιμο μου κι απ’ την καλή καρδιά.

Απ’ τα καλά που κάνω
στην ψάθα θα πεθάνω.

Τα έχω δώσει όλα, τα έχω δώσει όλα,
τα έχω δώσει όλα για φίλους και γνωστούς,
κι ευχαριστώ δεν είπε, κι ευχαριστώ δεν είπε,
κι ευχαριστώ δεν είπε κανένας απ’ αυτούς.

Απ’ τα καλά που κάνω
στην ψάθα θα πεθάνω.

Για κάποια π’ αγαπούσα, για κάποια π’ αγαπούσα,
για κάποια π’ αγαπούσα κι έχω θυσιαστεί,
και μες στη δυστυχία, και μες στη δυστυχία,
και μες στη δυστυχία με ξέχασε κι αυτή.

Απ’ τα καλά που κάνω
στην ψάθα θα πεθάνω.


Φεύγω να ξενιτευτώ

Στίχοι: Κώστας Βίρβος
Μουσική: Θόδωρος Δερβενιώτης
Έτος: 1955


Σφίξε μάνα την καρδιά σου
κι άκουσε τι θα σου πω:
Ετοιμάζω τα χαρτιά μου,
φεύγω, θα ξενιτευτώ.

Μη κλαις μανούλα μου γλυκιά,
μη βάζεις μαύρη σκέψη,
δε θα μπορέσει η ξενιτιά
ποτέ να με πλανέψει.

Δώσ’ μου μάνα την ευχή σου,
φεύγω, δεν αντέχω πια.
Έχω βαρεθεί τη φτώχεια
και τη μαύρη συμφορά.

Μη κλαις μανούλα μου γλυκιά,
μη βάζεις μαύρη σκέψη,
δε θα μπορέσει η ξενιτιά
ποτέ να με πλανέψει.

Όσα χρόνια κι αν θα λείπω
στην κακούργα ξενιτιά,
την αγάπη μου κι εσένα
θα `χω πάντα στην καρδιά.

Μη κλαις μανούλα μου γλυκιά,
μη βάζεις μαύρη σκέψη,
δε θα μπορέσει η ξενιτιά
ποτέ να με πλανέψει.


Μονάχος Παραστράτησα

Στίχοι: Μπάμπης Τρικαλινός
Μουσική: Μπάμπης Τρικαλινός

Ανάψτε φλόγες και φωτιές
και ρίξτε το κορμί μου,
για να καούν τα πάθη μου
και οι φοβεροί καημοί μου.

Βάλτε φωτιά για να καώ,
βάλτε φωτιά να λιώσω,
κάψτε με, κάψτε με,
να λείψω, να γλιτώσω.

Εγώ κι αν είμαι ζωντανός
και περπατώ ακόμα,
για πεθαμένο κλάψτε με
και ρίξτε με στο χώμα.

Βάλτε φωτιά για να καώ,
βάλτε φωτιά να λιώσω,
κάψτε με, κάψτε με,
να λείψω, να γλιτώσω.

Τραγούδι παίξτε του καημού
τον πόνο μου να λέει,
μονάχος παραστράτησα,
κανένας δε μου φταίει.

Βάλτε φωτιά για να καώ,
βάλτε φωτιά να λιώσω,
κάψτε με, κάψτε με,
να λείψω, να γλιτώσω.


Μια μέρα πριν πεθάνω

Στίχοι: Χρήστος Κολοκοτρώνης
Μουσική: Μανώλης Χιώτης

Αχ, αν ήξερα ποια μέρα θα πεθάνω
βρε μπαμπέση και αχάριστε ντουνιά
αχ, αν ήξερα το πότε θα πεθάνω
μια μεγάλη θα σου έκανα ζημιά.

Μια μέρα πριν πεθάνω
ζημιές πολλές θα κάνω.

Αχ, αν ήξερα πια μέρα θα πεθάνω
βρε γυναίκα εγωίστρια, κακιά
θα ερχόμουνα την τελευταία νύχτα
να σου βάλω μες στο σπίτι σου φωτιά.

Μια μέρα πριν πεθάνω
ζημιές πολλές θα κάνω.

Έχει γούστο να πιστέψατε τι είπα
και στο τέλος να με πείτε και τρελό
ούτε έκανα κακό, ούτε θα κάνω
είμαι μάλαμα παιδάκι και καλό.




Αναζήτηση Τραγουδιών και Στίχων


Τραγούδια

Αγάπησα και πόνεσα Έι καπετάνιε Κόκκινο - Μαύρο Πικρός καφές
Αγκινάρα με τα αγκάθια  Είν' όλα μαύρα Κράτα καρδιά Πλήγωσε με όσο θέλεις 
Αγριολούλουδο  Είσαι η ζωή μου Λασπωμένα Όνειρα Ποια είσαι εσύ 
Άδειες φεύγουνε οι νύχτες Έκανα το δάκρυ μου μελάνι Μάγκα μου περαστικά σου Ποιος δρόμος είναι ανοιχτός
Αθήνα Ένα πιάτο άδειο στο τραπέζι Μαζί σου πως να ζήσω Ποιος είδε γλάρο στα βουνά
Αθήνα-Πειραιάς-Θεσσαλονίκη Ένα τραγούδι θλιβερό Μάνα μου Ποιος θα με πληροφορήσει
Ακόμα και στην κόλαση Ένας μάγκας στο Βοτανικό Μαντουμπάλα Που είσαι μάνα να με δεις
Αλίμονο σ' εμένα Ένας σκύλος και μια γυναίκα Μάτωσε-Μάτωσε Πριν το χάραμα
Αλλοτινές μου εποχές Έξω απ' άδικο Μαυρομάνικο μαχαίρι Προσευχή
Αμάν Έξω ντέρτια και καημοί Με γέρασε η ξενιτιά Πυρετός
Αν είναι η Αγάπη Έγκλημα Έπεσα έξω Με έκαψες με κατάστρεψες Σαββατόβραδο
Αν ήξερες ποιός είμαι εγώ Έρχονται χρόνια δύσκολα Μεσάνυχτα που να σε βρω Σαν απόκληρος γυρίζω
Αν ρωτάς να σου πω Έφυγες και πού μ΄ αφήνεις  Μετάνιωσες Σαν την καλαμιά στον κάμπο
Ανάθεμα την τύχη μου Έφυγες μ΄ έναν άλλονε Μην Κλαις Σαν τον πουλημένο σκλάβο
Αναστενάζω βγαίνει φωτιά Έχεις άντρα χρυσοχέρη Μια γυναίκα έφυγε Σε διώξαν απ΄ την Κοκκινιά
Ανεμώνα Έχω μια αγάπη Μια γυναίκα πέρασε Σε τούτο το παλιόσπιτο
Ανήμπορος 'Εψαξα άδικα να βρω  Μια Καινούργια Κοινωνία Σήκω χόρεψε κουκλί μου
Άνθρωπε άδικε γιατί Ζηλεύω τα πουλιά Μια Κυριακή στη Φυλακή Στα βράχια της Πειραϊκής
Αντιλαλούνε τα βουνά Ζιγκουάλα Μια μέρα πριν πεθάνω Στα χέρια σου μεγάλωσαν
Απ' τα ψηλά πατώματα Η αγάπη κι ο παράς Μια παλιά ιστορία Σταλαματιά, σταλαματιά
Απ' τα ψηλά στα χαμηλά Η ζωή μου όλη Μοίρα μου μ΄ έχεις μισήσει Στην Ελλάς του 2000 
Απ' τις παρανομίες μου Η Θεατρίνα Μονάχος Παραστράτησα Στην οδό της τρέλας
Από τα πολλά Φαρμάκια Η καμπάνα σημαίνει Μόνος Στην ψάθα θα πεθάνω
Απόκληρος της κοινωνίας Η καρδιά μου ας όψεται Μπρος στο ρημαγμένο σπίτι Στις φάμπρικες της Γερμανίας
Άπονες εξουσίες Η Καρδιά Της Μάνας Να περπατήσουμε μαζί Στο άδειο Προσκεφάλι
Άπονη Ζωή Η Κοινωνία Νέοι και γέροι ναυτικοί  Στο πικραμένο δειλινό
Άπονη καρδιά Η νοσταλγία Νόμιζα πως ήταν φίλοι Στο σταυροδρόμι του χωρισμού
Απόψε σ΄ έχω στην αγκαλιά μου Η πιο μεγάλη αμαρτία Νυχτερίδες κι αράχνες Στο τραπέζι που τα πίνω
Απόψε φίλα με Η πληγωμένη μου καρδιά Ξεκινήσαμε με όνειρα χρυσά Συγχώρεσε με
Αραπίνες Η πρώτη αγάπη σου είμαι εγώ Ξέρω Νεκρούς Συννεφιασμένη Κυριακή
Άργησα να σε γνωρίσω Η Στεναχώρια μου Ξεσπά η μπόρα Σχίζονται κάμποι και βουνά
Ας ήτανε ο πόνος ένα τσιγάρο δρόμος Η χήρα Ξέχασέ με, ξέχασέ με Τα καλά παιδιά
Άσε με να ζήσω μοναχός Ήθελα να 'μουνα Πασάς Ο Αντώνης Ο Βαρκάρης Τα μαλλιά τα γκρίζα
Άσπρο πουκάμισο φορώ Ηλιοβασίλεμα σωστό Ο Γυάλινος Κόσμος Τα ξενύχτια κι οι όμορφες γυναίκες
Αυτή η νύχτα μένει Θα βρω μουρμούρη μπαγλαμά Ο ζωντανός ο χωρισμός Τα παλάτια της αγάπης
Αφήστε με να κλάψω Θα ξανατραγουδήσω Ο Καλός καλό δεν έχει Τα πονεμένα δειλινά
Αχάριστε Κόσμε Θα Φύγω Μακρυά Σου Ο καψούρης Τα ροζιασμένα χέρια μου
Βαθιά στη θάλασσα θα πέσω Θέλω να πεθάνω Ο μπάρμπα-Γιάννης Τα χείλη σου όσα κι αν πουν
Βαριά χτυπούν τα σήμαντρα Θέλω να πω τον πόνο μου Ο Τραγουδιστής Τέτοια κούκλα και τσαχπίνα
Βραδιάζει Θεσσαλονίκη μου Ο Χάρος Την έδιωξα κι όμως την αγαπώ
Βράχο βράχο Θλιμμένο δειλινό Ο Ψαράς Την Παρασκευή το βράδυ
Βρε άνθρωπε κατήγορε Ίσως αύριο Οι αισθηματίες Την πόρτα μη μου κλείνεις
Βύθισε μου το μαχαίρι Καθένας με τον πόνο του Οι μισοί καλοί Τι θέλεις από μένανε
Γεια σου Περαία αθάνατε  Και οι άντρες κλαίνε Όλα εδώ πληρώνονται Το άδικο δεν ευλογείται
Γέρασα πριν την ώρα μου Και πού Θεός Όλα μάταια, όλα ψεύτικα Το ανήλικο
Για δυο μάτια απόψε πίνω Καινούργιες Συμφορές Όποια και να `σαι Το δικό σου αμάρτημα
Για μας ποτέ μην ξημερώσει Καλύτερα μια μαχαιριά Όπου άνθρωπος κακία Το δρομολόι της ζωής
Για μένα αστράφτει και βροντά Κανείς δεν ήρθε να με δει Όση γλύκα έχουνε τα χείλη σου Το θολωμένο μου μυαλό
Για μπάνιο πάω Κάποια μάνα αναστενάζει Όταν βλέπετε να κλαίω Το κλάμα της πενιάς 
Γιατί Με Ξύπνησες Πρωί Καρδιά Παραπονιάρα Ουίσκι τζιν και φρούμελ Το μεγάλο ψάρι
Γυρίζω απ’ τη νύχτα Καρδιά πληγωμένη Πάει κι αυτός Το πέλαγο είναι βαθύ
Δέκα παλικάρια Κατάδικος για πάντα Παίξε Χρήστο το Μπουζούκι Το τελευταίο ραντεβού
Δεν θα ξαν' αγαπήσω Καταραμένη να 'σαι Πάνω στου τοίχου το κάρφι Το τρένο Γερμανίας Αθηνών
Δεν θέλω το κακό σου Καταραμένο Σάββατο Παράπονο Το ψωμί τη ξενιτιάς
Δεν σε πιστεύω  Κατάστρεψες τα νιάτα μου Παραστράτησα για σένα Τραγουδώ
Δεν σε ρωτώ ποια ήσουνα Καταστροφές και Συμφορές Πάρε τα χνάρια μου Υπάρχουν και καλά παιδιά
Δεν σου έλειπε τίποτα Κάτω απ’ το πουκάμισό μου Πάρε φωτιά και κάψε με Υπάρχω
Δρόμος δίχως σύνορα Κάψε κάψε Πάψε να ρωτάς Φαράχ
Δυο πόρτες έχει η ζωή Κάψτε, Κάψτε την καρδιά μου Πέθανε το πιο καλό παιδί Φεύγω μανούλα μου γλυκειά
Δυστυχώς Κελί μου κατασκότεινο Πέντε πάνω πέντε κάτω Φεύγω με πίκρα στα ξένα
Εγώ είμαι αϊτός Κι αν γελάω είναι ψέμα Πέτρα θα ρίξω πίσω Φεύγω να ξενιτευτώ
Εγώ θα σε γλιτώσω Κλάψε σήμερα καρδιά μου Πέτρινα χρόνια Φίλε μου καλέ
Εγώ καλός γεννήθηκα Κλείστε την Πόρτα της Ζωής Πέφτουν της βροχής οι στάλες Φύγε κι άσε με
Εγώ με την αξία μου Κοινωνία Ένοχη Ψιλοβρέχει